رحیم آذر
با خلق های ستمدیدۀ جهان
شیطان های هفت رنگ
و غلامان اجیر
با خیال باطل فرمانروائی
بر محراب خونین آزادی
در سرزمین پُر گهر
آزادگان؛
که هنوز
از سینهٔ زمین های سوخته و
ازمیان شراره های آتش و دود
و صد ها بن بست قهری،
فریاد آزادی خواهی،
درغریو “رزمندگان” به ما می رسد
به گوش های رهروان و راهگشایان:
برخیزید!
از حریر بستر خیال های خام و انتظارهای نهان،
پیوند زنید
حلقه های شکسته ای را
در این کشتی بی ناخدا و بی بادبان.
به پا خیزید!
با خلق های ستمدیدۀ جهان
بشکنید بنای کهنۀ ستم،
بنای فقر وذلت واسارت انسان
از قعر زمین تا هفت آسمان.