مرگ دختر دانش‌آموز 14 ساله بر اثر تجاوز به او در زندان
بهرام رحمانی
مرگ دختر دانش‌آموز 14 ساله بر اثر تجاوز به او در زندان!
«تجاوز به دختران باکره در زندان، شرعی و به اندازۀ حج تمتع ثواب دارد! تجاوز به زنان و مردان زندانی نیز برای گرفتن اعتراف شرعی و بلامانع است!»(آیت‌الله تقی مصباح یزدی)
تجاوز در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران، عمدتا شکنجه‌ای مضاعف علیه زنان زندانی سیاسی است. اکنون ده‌ها کتاب و صدها مصاحبه و خبر و خاطره، در این مورد منتشر شده است. توجیه قانونی و دینی آن نیز از سوی رهبران جمهوری اسلامی به‌‌شکل فتوی صادر شده است. از جمله پیش‌گیری از رفتن باکره‌ها به بهشت، فرصتی به بازجویان، زندانبانان متجاوز و وحوش قضایی جمهوری اسلامی فراهم کرده تا نیات وحشیانه خود را عملی کنند.
اما تجاوز به زنان زندانی سیاسی، به‌عنوان یک حربه و ابزار نیز نتوانست مقاومت بسیاری از این قهرمانان را حتی در زندان‌ها را بشکند.
نیویورک تایمز به تازه‌گی در گزارشی با عنوان «جمهوری اسلامی از تجاوز جنسی برای تحمیل عفاف استفاده می‌کند»، از تجاوز و آزار جنسی زنان زندانی در بازداشتگاه‌های ایران خبر داد. این روزنامه از تجاوز به یک دانش‌آموز دختر 14 ساله توسط ماموران که روسری او را در مدرسه برداشته بود، خبر داد. بر اساس این گزارش، این دانش‌آموز از طریق دوربین‌های مداربسته مدرسه شناسایی و سپس بازداشت شد.
استفاده از خشونت و تجاوز جنسی و تعرض به زنان زندانی، یکی از ابزارهای دیرینه جمهوری اسلامی برای تحت فشار قرار دادن زنان و خانواده‌هایشان است. شماری از معترضان بازداشت‌شده اخیر در ایران که هنگام بازداشت یا در زمان بازجویی مورد آزار جنسی ماموران امنیتی جمهوری اسلامی قرار گرفتند، برخی از آنها گزارش‌های خود درباره این آزارهای جنسی را در اختیار رسانه‌ها قرار داده‌اند.
اعمال خشونت جنسی علیه معترضین دستگیرشده تنها به یک شهر یا یک بازداشتگاه و زندان محدود نبوده است. آنها دست‌کم در شهرهای تهران، کرج، مشهد، آمل، اصفهان و سنندج مورد آزار جنسی ماموران امنیتی جمهوری اسلامی قرار گرفته‌اند.
پیش‌تر دیده‌بان حقوق بشر در گزارشی با عنوان «سرکوب وحشیانه» معترضان در سنندج، بر اساس مصاحبه با 14 قربانی و شاهد و خانواده سه تن از بازداشت‌شدگان، از آزار جنسی تعدادی از زنان بازداشت شده و تهدید آنان به تجاوز خبر داده است.
گزارش نیویورک‌تایمز آمده یکی از معیار‌های دو رویی جمهوری اسلامی ایران، این است که زنان را با عنوان بی‌عفتی بازداشت و سپس به آنها آزار جنسی می‌رساند.
شبکه سی‌ان‌ان نیز در گزارشی نوشته بود که پس از دو ماه تحقیق، از 11 مورد خشونت جنسی علیه معترضان زن و مرد در بازداشتگاه‌های ایران مطلع شده و تقریبا همه آنها در مناطق کردنشین رخ داده است. این شبکه، هم‌چنین تاکید کرد که بعضی از این موارد شامل چند قربانی بوده و ماموران تجاوزهای جنسی را برای باج‌خواهی از معترضان ضبط کرده‌اند.
هم‌چنین نامه‌هایی از زندان هم‌چون نرگس محمدی، نیلوفر بیانی، سپیده قلیان و…، خبر از تجاوز جنسی و شکنجه‌های هولناک خبر داده‌اند. اخیرا نرگس محمدی، فعال حوزه زنان که در زندان است، در نامه‌ای خبر آزار جنسی دختران و زنان در زندان فاش کرد. امروز 5 دی، انسیه خزعلی معاون رییس‌جمهور در امور زنان در رابطه با خبرهای تجاوز به زنان در زندان، ادعا کرد: «ابدا چینن ادعاهایی که در رابطه با تجاوز به زنان مطرح می‌شود، صحت ندارد » در ادماه ادعای خود افزود: «طبیعی است که دشمن در هر حادثه و اتفاقی که برای جمهوری اسلامی ایران رخ می‌دهد به این شکل عمل می‌کند و سعی می‌کند با جو سازی و حرکت‌های رسانه‌ای، دروغ و افتراهایی را مطرح کند.» مقامات جمهوری اسلامی و در راس همه علی خامنه‌ای رهبر تبه‌کاران این حکومت، به دلیل فرار از بیان واقعیت‌ها، همواره ادعا می‌کنند که ریشه اعتراض‌های اخیر در مداخلات خارجی است و در گذشته هم هیمن ادعاها را پیش کشیده بودند.
این همه وحشی‌گری و شدت خشونت و تهدید علیه زنان به گونه‌ای روشن و آشکار مشخص می‌سازد که تاکنون قوانین حقوقی ضد‌زن، همراه با سنت‌های مردسالار که مناسبات اجتماعی واپسگرا آنها را پیوسته تولید و بازتولید شده‌اند، اما جنبش انقلابی کنونی و پیشاپیش همه عصیان زنان و جوانانی که مصمم هستند تا این حکومت جانی را از سر راه خود و جامعه‌شان بر دارند. در این بیش از سه ماه اعتراض‌های خیابانی جوانان دختر و پسر، اعتراض در دانشگاه‌ها و هم‌چنین اعتصاب‌های محدود، تا حدودی جنبش فراگیر زنان توانسته است خود را از زیر کنترل و نفوذ نظم موجود خارج کند و وارد مرحله جدید از تغییر نظم موجود شود.
شایان ذکر است که تجاوز به زنان به‌طور عام در دین اسلام، مجاز اعلام شده است و به‌همین دلیل، نه تنها جمهوری اسلامی ایران، بلکه گروه‌‌های سیاسی اسلامی هم‌چون داعش، بوکوحرام و… نیز از تجاوز به زنان به‌عنوان یک حربه سیاسی استفاده می‌کنند.
«من در یک زمان، برده جنسی 13 مرد بودم و گاهی در یک روز آن‌قدر به من تجاوز می‌شد که از هوش می‌رفتم و دیگر نمی‌فهمیدم کجا هستم. گاهی دست و پایم را می‌بستند و با زنجیر به جایی قفلم می‌کردند و مثل حیوان سرم می‌ریختند و آزارم می‌دادند. گاهی تنم را با ته سیگار می‌سوزاندند و هر وقت می‌فهمیدند که قصد فرار دارم، سلمان، سرکرده آنها چند نفر از مردانش را می‌فرستاد سراغم.»(دارنده جایزه نوبل صلح «نادیا مراد»، از دختران ایزدی – اقلیم کردستان عراق)
«من در یک زمان «برده جنسی» 13 مرد بودم! نادیا مراد 21 ساله بود وقتی که تروریست‌های اسلامی داعش او را ربودند، کتکش زدند و به او تجاوز کردند.» او یک ایزدی بود که داعشی‌ها آنها را کافر به حساب می‌آورند. نادیا مراد، یکی از 7000 زن و دختری که از سوی تروریست‌های داعش ربوده شده بودند، خاطراتش را در کتابی به نام «آخرین دختر: داستان من از اسارت و مبارزه علیه داعش»، گرد آورده است.
در ادامه این مطلب، نمونه‌هایی از این تجاوزات در زندان‌ها و هم‌چنین در جامعه را مطالعه خواهید کرد.
تجازو جنسی به زندانیان و شکنجه آنها به اندازه عمر نکبت‌بار جمهوری اسلامی قدمت دارد
شایان ذکر است که، از این نوع جنایات در کارنامه جمهوری اسلامی ایران زیاد دیده می‌شود، از جمله در زمان لاجوردی(رییس سازمان زندان‌ها) که به صراحت و با فتوای مراجع به اصطلاح تقلید و حکم شرع تجاوز به دختران باکره را بلامانع دانست و به آن جنبه قانونی داد.
هم اکنون با گذشت بیش از چهار دهه از حاکمیت جمهوری اسلامی و با وجود اعتراضات و انتقادات انتقادات شدید، متاسفانه تجاوز به زندانیان هم‌چنان ادامه دارد. بنابراین، مرگ دختر دانش‌آموز 14 ساله بر اثر تجاوز به او در زندان، نه اولین و نه آخرین جنایت جمهوری اسلامی است!
در چهارمین‌ماه از جنبش انقلابی مردم ایران علیه جمهوری اسلامی، هم‌چنان بازداشت‌شدگان در زندان مورد شکنجه و آزار جسمی و جنسی و روانی قرار می‌گیرند. تازه‌ترین گزارش‌ها از جان باختن یک شهروند بازداشت‌شده در بوکان زیر شکنجه و یک دختر دانش‌آموز 14 ساله در تهران بر اثر تجاوز در بازداشت و خونریزی ناشی از پارگی واژن حکایت دارند.
تجاوز، برای شکستن مقاومت زندانی، شکنجه و تخریب روحی و روانی زندانیان، یا دلایل دیگر، صورت می‌پذیرد. با توجه به این‌که تجاوز جنسی، آثار بسیار مخربی بر روحیه افراد مورد تجاوز قرار گرفته دارد و هم‌چنین ممکن است باعث احساس شرمساری این افراد شود، به‌همین دلیل، تعداد کمی از زنده‌ماندگان این موارد، حاضر شده‌اند که با رسانه‌ها گفت‌و‌گو کنند. در تاریخ جمهوری اسلامی ایران، بازجویان این حکومت بارها متهم به تجاوز جنسی گسترده به زندانیان شده است. این رویه جمهوری اسلامی باعث شده است که تجاوز به زنان و کودکان نیز در جامعه گسترش پیدا کند.
در بسیاری از موارد دست‌اندرکاران جمهوری اسلامی در نهایت نیرنگ و تبه‌کاری بر آن شدند تا به موضوع تجاوز جنسی به زندانیان جنبه شرعی و به اصطلاح قانونی بدهند به‌ویژه در دهه 60 شکنجه گران و متجاوزان جنسی دختران نوجوانی که در زندان بودند و بنا بود تا روز بعدش اعدام شوند را با استناد به این روایت که گفته شده است زنان باکره به بهشت می‌روند، مورد تجاوز جنسی قرار دادند تا آنها به بهشت نروند! دخترانی که جزء نیرو های مبارز و انقلابی بودند و تعداد کثیری از آنها در سازمان‌ها و احزاب سیاسی عضویت داشتند. این افراد از سوی شکنجه‌گران زندان‌ها با انجام یک عقد و صیغه موقت مورد تعرض جنسی قرار می‌گرفتند. و این‌گونه بود که شکنجه‌گران و جانیان حکومتی بر مبنای چنین ایدئولوژی شرعی خود را مجاز می‌دیدند که به چنین اعمال غیرانسانی و وحشیانه دست بزند. تجاوز به زنان زندانی سیاسی یک شیوه معمول در دوران حاکمیت سیاه ارتجاع محسوب می‌شود موضوعی که از ابتدای موجودیت حکومت نکبت اسلامی وجود داشته و دارد.
چنان‌که گالیندوپل گزارشگر ویژه حقوق بشر وقت سازمان ملل که برای رسیدگی به موارد نقض حقوق بشر در ایران تعیین شده بود در گزارش خود تایید کرد: «زنان باکره محکوم به مرگ، اجبارا به نکاح یک مرد در می‌آیند و قبل از اجرای حکم اعدام از آنها ازاله بکارت می‌شود. در این رابطه نماینده ویژه مایل است تاکید کند که گزارشگر ویژه کمیسیون، تجاوز را نوعی شکنجه محسوب می‌کند.»
گالیندو پل بین سال‌های 1986 تا 1995 میلادی گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران بود.
دوشنبه پنجم دی 1401-بیست و ششم دسامبر 2022
ادامه دارد
padarjan2022-12-29T07:53:04+00:00
