زنده یاد استاد عبدالاله رستاخیز

                                                                        فرياد شب      

 درشـبـسـتان چنين سـرد وخـمـوش 

مـیـروم  تـا شـورشـی بــر پـا كـنـم 

تـا سـكـوت تـلـخ سـاحــل بـشـكـنـم

سـيـنـه را جــولانــگـه دريــا كــنـم 

مست و ازخود رفته درميـدان رزم 

پـــُرمُــل آزاده گـــی مـــيـنــا كـنــم 

چــون پـرسـتـوهـای نـاآرام صـبح 

راز شــب را فـاش بـا غـوغـا كنـم 

عـقـده ای اوهـام  ایـن شـام سيـاه

بــا پـيـام صـبــح روشـــن وا كـنـم 

راز صـدهـا رمـز مـرگ و زنـدگـی 

نـقـش بـــر گــهــنـامــۀ فـردا كـنـم 

دل به طوفان بندم وغلطم به موج 

در كـنـار شـعـلـه مـسـتـی هـا كـنـم 

عشق مي خواند مرا در بـزم خلق 

نـا خـلـف بـاشـم اگـر حـاشـا كــنـم 

 ۱۸ميزا ن ١٣٤٨ش، زندان دهمزنگ کابل