انجینیرشیر”آهنگر” 

           مـیهـن

 میپرستم میهنم را

میپرستم میهنم را

میهن آزادگان را

             زادگاه قهرمانان غیور آریا را

آریانای کهن را

هر وجب از خاک او را

               مردم بیباک او را

                    میپرستم میهنم را

                    میپرستم میهنم را   

        *****

ای دریغا وای بر من

معبد و معبود من این میهن شیران خاور

               رفته در بند خسان سُست پیمان  ستمگر

اهرمن درجا زده در گوشه و کنج و کنارش

               جُغد و کرگس پر کشیده بر فراز مَرغزارش

بلبل خوشخوان و مرغان چمن آرام و خاموش

                              باغ و بُستان سرد و خفته در گلو صوت هزارش

حالیا!

 حالیا آنجا نگه کن

         بنگر آنجا ابر او را

                   های و هوی باد او را

غرشی رعد و نهیب  سهمگین توفان او را

                                     کز بهاران مژده دارد

از بهار آرزو ها

از بهار عشق و مستی

           فارغ از اندوه و محنت های هستی

                                  میپرستم این بهار شور زا را

میپرستم میهنم را

میپرستم میهنم را.                               

                                       وزیری، ننگرهار

                                             جوزای ۱۳۵۶ش