صدا
سکینه روشنگر
صدا
شب بود
مهتاب بود
و صبوح عشق
صبوح عشق من پر از ترانه و غزل
من پیمانۀ مَحبت را با زلال عشق سرمی کشیدم
تا چکامۀ از نور بنویسم.
و ساقی ازگلشن عشق من
در روشنی سرخ شراب
خوشه خوشه غزل می چید
و ترانۀ پر نشاط آزادی را سر می کرد
صدای گرم و دلنشین آوایش
گوشم را می نوازد
و در رواق بلند ایوان انسانیت طنین می افکند
تا اندیشه به آزادی را
در محور انسانیت و عدالت بگستراند.
padarjan2022-10-26T19:50:41+00:00