عزت آهنگر
شعر سپید:
اندوه* در ما میکارند
و مهر* را میزدایند
ستمبارگان مسجد و کلیسا
و منادیان سیاست و غارت مدرن
با شستشویی اذهان درماندگان
فریاد* میزنیم آتش نهفته
در دلهای سوخته از فقر و استبداد را
نقش میکنیم آزادی را
در ذهنهای خاموش در شهر و روستا
میسراییم از هراس و تعبد
در سرزمین دلهای فرومانده
در دهلیزهای مرگ تبهکاران
بر ضد غارت استعدادهای جوان
تا ترور و تبانی رسوا
و محور مشترک تفکر
برای ربودن توانایی انسان
و بردگی مدرن بی پناهان
در چشمه سار ذهن بشریت آشکار گردد
پرستوانه پرواز رهایی را
بسوی کهکشان آزادگی می آغازیم
و درمسیر نور پرواز عاشقانه
را ادامه خواهیم داد
بسوی آشیانه ی ویران
با محو پرده های جهالت
از رخسار مهتاب عطوفت
تندیس آزادی را
با درایت بدوش میکشیم
این حکم تاریخ است .
عزت آهنگر
یکشنبه ۲۹ می
در همسرایی با کهن سرا