ا. م. شیری
خجسته باد روز همبستگی جهانی کارگران و زحمتکشان
روزها و هفته و ماه‌ها گذشت و باز هم روز اتحاد و هبستگی جهانی کارگران فرارسید. بدون احساس نیاز به تکرار هزاران بارۀ تاریخچۀ این روز خجستۀ جهانی، واضح است که یک سال دیگر پر ظلم و ستم، بهره‌کشی و استثمار بر کارگران و دیگر گروهای تحت ستم جامعه گذشت. در این یک سال نیز به سیاق همۀ سال‌های موجودیت نظم ظالمانۀ بهره‌کشی، تجاوز به حقوق کارگران در طول و عرض و عمق با شدت تمام ادامه یافت. بی‌حقوقی کارگران به نقطۀ اوج خود رسید. بطوری که دیگر به هیچ روی قابل تحمل نیست. بخصوص اینکه، طی دو سال اخیر، غاصبان جهانی و داخلی دسترنج استثمارشوندگان علاوه بر تشدید سیاست اقتصادی نئولیبرالی، با راه‌اندازی توطئۀ کرونا و فریبکاری‌های مداوم، ضربات سخت و جبران‌ناپذیری به پیکر نحیف طبقۀ کارگر و دیگر اقشار ستمدیدۀ جامعه وارد آوردند.
صرفنظر از اینکه تاکنون بخش آگاه طبقۀ کارگر و اغلب احزاب و تشکل‌های سیاسی طرفدار طبقۀ کارگر جشن اول ماه مه را همه ساله با تجمع در میادین و خیابان‌های شهرها و سر دادن شعارهای سیاسی- اجتماعی برگزار می‌کنند، اما در طول سه دهۀ پس از نابودی بلوک سوسیالیستی «شرق»، نه تنها به هیچ موفقیت ملموسی دست نیافته‌اند، حتی در اثر تشدید فشارهای امنیتی، سیاسی و پلیسی، بسیاری از حقوق و دستآوردهای دهه‌ها و سده‌های گذشته مانند قرارداد جمعی را نیز از دست داده و اکثراً به کارگران روزمزد و پریکاریته تبدیل شده‌اند.
به این ترتیب، برای فروشندگان نیروی کار نه تنها جایی برای عقب‌نشینی، حتی برای ایستادن و توقف نیز باقی نمانده است. پشت سر، ورطۀ تحقیر و بی‌حقوقی و نابودی است و پیش رو، میدان وسیع مبارزه برای آزادی و عدالت اجتماعی! اکنون دیگر مسئلۀ بود و نبود مطرح است و زمان انتخاب!
اکنون زمان، زمان عمل است و طبقۀ کارگر و سایر اقشار استثمارشوندۀ جامعه برای پیشروی و پیروزی در این میدان نبرد طبقاتی و نقطۀ پایان گذاشتن به خودسری‌ها، زورگویی‌ها و مظالم بی‌حد و حصر استثمارگران، هیچ راه و چارۀ دیگری جز سازمانیابی در تشکل‌های صنفی و حزب سیاسی خود ندارند.
پیروز باد رزم طبقاتی متحدانۀ کارگران و زحمتکشان جهان!
١٠ اردیبهشت- ثور ١۴٠١
**************
روز اول مه، کارگر کیست؟
یونس غیاثوند، ۱۰ اردیبهشت، ۱۴۰۱ خورشیدی
کارگر کیست؟ برخی می‌گویند که به فرد بیسواد و فاقد شعور سیاسی و فکری کارگر گفته می‌شود. امّا به مناسبت روز بزرگ جهانی کارگر، می‌خواهم شما را از زاویۀ دیگری با طبقۀ کارگر آشنا کنم.
کارگر همان کسی است که اگر وجود نداشت، نه مدرسه‌ای برای برخی از باسوادانی که مغرور و خودخواه ساخته می‌شد و نه «پنت هاوسی» که سرمایه‌دار ظالم در آن میگساری کند.
کارگر، همان کسی است که توانست ایران وابسته به آمریکا را علیرغم عهد شکنی‌های برخی از دولتمردان داخلی و ظلم اردوگاه سرمایه‌داری و غرب، به خودکفایی نسبی در صنایع سنگین همچون مجتمع ستارۀ خلیج فارس، توسعۀ سلسله فازهای پتروشیمی جنوب و میادین گازی خوزستان برساند.
کارگر، همان کسی است که اگر امکانات مادی و آموزشی کافی به او داده شود، می‌تواند سرزمین عجایبی را برای ملتش خلق کند، که کسی نظیرش را ندیده، همچون کوبا و چین، که با حمایت از قشر کارگر دارای بهترین نظام‌های آموزشی و بهداشتی در جهان هستند!
خلاصه بگویم، کارگر یعنی نماد توسعه همراه با عدالت، کارگر نماد زحمت و سخت کوشی تمام وقت است و بس! روز جهانی کارگر گرامی باد!
اکنون وقت آن رسیده که طبقۀ کارگر و تمامی اقشار مظلوم دیگر قدرت خود را نشان دهند، قانون‌گذاری کنند و صدای خود را بگوش دستگاه‌های اجرایی برسانند.
منبع:
*- بیتوته، پوستر روز کارگر