ارسالی آرش

نویسنده:انجینیرشیر”آهنگر”

امپریالیسم و ارتجاع خونخوار و ویرانگراند

سردمداران زالو صفت سیستم سرمایه داری بنابر خصیصۀ ذاتی شان هرازگاهی تشنۀ خون می شوند و برای ارضای عطش شان اینجا وآنجای جهان را به خاک وخون می کشند. این جهانخواران زور گوی وجبار درجهت برآوردن امیال شوم ددمنشانۀ شان فرهنگ هائی را نابود می کنند، آبادی هائی را که محصول رنج و زحمت ملیون ها انسان طی سال ها وقرن ها است به تل خاک وخاکستر بدل می سازند و هزاران وحتی ملیون ها انسان بیگناه، شامل زن ومرد وطفل وکهنسال را قتل عام می کنند. تاریخ بشریت هزران هزارنمونه ازجنایات اسلاف این وحشیان آدم روی، ولی آدمخوار، را به یاد دارد واینک بشریت معاصر، خود طی بیش ازیک قرن شاهد بیشمار موارد کشتار وخونریزی به دست جنایتکار امپریالیسم است. درعصر ما که عصر   Globalization   یا “جهانی شدن” نامش گذاشته اند، امپریالیست ها زیر این شعارظاهرفریب جهان را  دهکدۀ مایملک شان و خود را ارباب بلامنازع آن می پندارند که اهل جهان باید رعایای مطیع آن ها باشند. هرکس، هرگروه، هرملت و هر دولتی درهرگوشۀ ازجهان که بخواهد با مغز خود بیاندیشد وبه منافع مردم ومملکت خود کاری بکند، ویا دستورآن ها را نپذیرد امپریالیست های مستبد آنرا خلاف منافع جهانخوارانۀ خود خوانده و با توپ وتانک وطیاره و راکت و… برآن گروه، ملت ویا دولت یورش می برند و با قتل عام هزاران ومیلیون ها انسان بی گناه هستی آنرا به خاک وخون یکسان می سازند. برای انجام چنین جنایاتی هم همیشه درانبان شان دلایل کاغذ پیچ و ظاهرفریب دارند و ازطریق کانسرن های انحصاری رسانه های گروهی شان با شیوۀ تخصصی فریبگرانه آن را به خورد انسان های میکانیزه شده وقسماً مسخ شدۀ جوامع خودشان ودنباله روان شان می دهند.

باری ویتنام را به بهانۀ مبارزه برضد کمونیسم به قتلگاه وآتشکده بدل کردند که بعد از سال های طولانی آثار کمرشکـنش پا برجا است. درایران علیه حکومت ملی مصدق کودتا کردند که خلق ایران را سال ها زیر چکمه های شاه برد وهستی مردم را به تاراج بردند. درشیلی کودتای خونینی کردند که تا هنوز مردم شیلی تاوان آن را می دهند. درکشورهای دیگر امریکای لاتین، آسیا وافریقا توطئه های رنگارنگی به کاربردند که درنتیجۀ آن هزاران انسان به خون کشیده شد وهست و بود ملت های آن را تاراج کردند.

درهمین نزدیکی ها درافغانستان به بهانۀ مبارزه باتروریسم (تروریسمی که خود ساخته و پرورش داده بودند) با یورش بیش از صدهزار سرباز خون آشام و باریختن ده ها تن بمب وخمپاره و راکت هزاران هموطن ما را به خون کشیدند، خانه ها وآبادی های ما را ویران کردند، طالبان را که خود براریکۀ قدرت درافغانستان نشانده بودند، از قدرت خلع و برای فرداها به پاکستان فرستادند و کشورما را کاملاً دراشغال خود گرفتند. سرانجام تروریست یارغارشان، بن لادن، هم از مخفیگاه وپناه گاه امنی که خود ومتحدان شان برایش ساخته بودند، از پاکستان سر درآورد. و شرم آور ودردآور این که بیست سال بعد اینک هم اکنون با نیات شوم شان، طالبان را باز دوباره در افغانستان به قدرت رساندند.

امپریالیستهای امریکا وانگلیس درجنگ ایران وعراق و در حلبچه از صدام حسین دفاع کردند وبه افشاگری نشریۀ “فارین پالیسی” صدام را دربکاربرد سلاح شیمیائی یاری وتشویق کردند. بعد  از آن همان صدام را که طبل مبارزه با اسرائیل، این نازپرورده و ولینعمت امپریالیسم، میزد وچاه های نفت را نیز به تنهائی می نوشید هدف قراردادند. به بهانۀ داشتن سلاح های کشتار جمعی، که آن روزها با ارائۀ عکس های قلابی، که توسط کولن پاول وزیر خارجۀ امریکا ثابت شده و بدون شک جلوه داده می شد، ولی هرگز وجود خارجی نداشت وتا حال هم کسی آن را نیافت، عراق را به تل خاک مبدل کردند. هزاران انسان بیگناه عراقی را به خاطر گستاخی شعار مبارزه علیه اسرائیل دادن صدام وتبارز مستقل بودنش به خون کشیدند وفرهنگ بی بدیل تاریخی عراق را به نابودی کامل سوق دادند. بعد هم سیستم وشرایطی را درعراق جایگزین کردند که روزانه از مردم عراق خون میخورد و قربانی می طلبد. مردم عراق طی دهه ها نمی توانند به حالت اولیه، حتی درزمان صدام برگردند وسر پای خود بایستند.

لیبی را درهمدستی با مرتجع ترین تروریست های اسلام گرا که ترکیبی از القاعده وبدتر ازآن است به خاک وخون کشیدند و چنان تخم زهریی را درآن ریختند که سالیان درازی برای مسموم ساختن فضای سیاسی- اجتماعی لیبی کفایت می کند ونخواهد گذاشت که مردم لیبی روی پای خود بایستند و مزۀ آزادی و رفاه را بچشند.

درجنبش تونس همچنان دستبرد زدند وبا پمپ کردن نیروهای ارتجاعی سلفی درآن، دستآورد خون و رنج مبارزات مردم تونس را ربودند وهم اکنون تونس درمرز یک جنگ داخلی است.

درمصر ابتداء باحمایت ازحزب ارتجاعی اخوان المسلمین جنبش مردم مصر را به انحراف کشاندند و اینک با کودتای خونین نظامی به احیای دوبارۀ نظام مبارک، به رهبری سیسی، متوسل شده اند. مصر نیز دورنمای روشنی به سود مردم، به این زودی ها درچشمرس ندارد وسال ها درگرو “کمک” امپریالیست ها خواهدماند.

درتمام این موارد امپریالیست ها به خاطر منافع غارتگرانۀ شان به هر نیرنگ دست زدند وبا ارتجاعی ترین وعقبمانده ترین و وحشی ترین وخونریزترین  نیروها همراهی کردند. کشورها را ویران کردند، خلق ها را به خون کشیدند و منابع شان را غارت کردند؛ این است دستآورد امپریالیسم در عصر پرهیاهوی “جهانی شدن” و نیو لیبرالیسمش.

دراین روزها باز تصفیۀ جبهۀ مقدم مبارزه با صهیونیسم اسرائیل یک موضوع کار امپریالیست ها است. ابتدا باید درلبنان آتش جنگ مذهبی شعله ورمی شد، که شد، وهم اکنون روزی نیست که انفجاری یا درمنطقۀ “شیعه نشین” ویا درمنطقۀ “سنی نشین” صورت نگیرد وجان ده ها لبنانی بیگناه را نگیرد. نیروهای ارتجاعی مذهبی شیعه وسنی هم، آگاه ویا ناآگاه، ابزار اجرائی این پلان شوم امپریالیسم و صهیونیسم می شوند وبه اینطریق لبنان باز به طرف یک جنگ داخلی مذهبی کشانیده می شود که اسرائیل آرام باشد.

سوریه با رژیم اسد نیز جبهۀ سرکش مقابل اسرائیل به حساب می رفت، لذا تحملش برای اسرائیل و بادی گاردهای جهانی اش(امپریالیسم) ممکن نبود؛ باید به هردلیلی آن را از سر راه برمی داشتند. ابتدا ارتجاعی ترین و وحشی ترین نیروها را از گوشه گوشۀ جهان به دستیاری مزدورانی چون عربستان سعودی و ترکیه و… بسیج، تربیه  ومسلح کردند وبه سوریه فرستادند. اینها طبق ماهیت وذات شان خیلی وحشت وکشتار و ویرانی کردند، حتی قلب انسان را از سینه اش کشیده وخوردند. ولی با ترکیب نامتجانس، وحشی و ارتجاعی شان قادر به جذب مردم و سقوط رژیم اسد نشدند. لذا امپریالیست ها وصهیونیست ها را ناامید ساختند. امپریالیست ها برآن شدند که نقاب مخالفت با دیکتاتوری بشاراسد را(دکتاتورهای بزرگ جهان دکتاتورکوچک را نمی خواهند) که بهانۀ مداخلات شان ساخته بودند بدرند وبه تجاوز مستقیم به سوریه متوسل شوند. سرانجام برای خود بهانه ای ساختند وبه کاربرد سلاح شیمیائی توسط اسد را چاق نمودند و چنان سرو صدای گوش کرکنی دررسانه های جمعی انداختند که گوش فلک را کرساخت.

هیچکدام از سردمداران نظام خونخوار سرمایه داری حاضرنیستند به قوانین جهانی مطروحۀ خودشان که همیشه آن را چون چماقی برسردیگران می کوبند، وقعی بگذارند. آن ها که خود هیئتی برای بازرسی موضوع به سوریه فرستاده بودند، منتظر نتیجۀ کارآن هیئت نماندند. آنچنانکه درعراق چنین کردند وبدون شنیدن نظرهیئت ملل متحد،  امریکا وانگلیس عراق را بمباردمان واشغال نمودند. بعد که هیئت اعزامی به عراق  فرصت اظهارنظریافت اعلان کرد که هیچگونه سلاح کشتار جمعی درعراق موجود نبوده، اما امریکا وانگلیس پلان تجاوزشان به عراق را بدون موافقت ملل متحد که ابزار دست خودشان بود، عملی کردند وخون ریختند و ویرانی  وغارت نمودند.

در سوریه نیز شبیه همان سناریو را اجرا کردند. خودشان ادعا کردند که رژیم اسد ازسلاح شیمیائی استفاده کرده (آنچنانکه گفتند صدام حسین سلاح کشتار جمعی دارد)، برای توجیه شان هیئتی فرستادند، ولی گفتند حال دیرشده وکار هیئت بی نتیجه است(همین کار را درعراق کردند)؟؟؟!!!!! سرانجام هیولای تشنۀ خون( امپریالیسم)، خون می خواهد وبرای رفع عطش خود هیچ قاعده وقانونی را، حتی اگر خودش ساخته باشد، نمی پذیرد. سوریه باید از سر راه اسرائیل برداشته شود و امپریالیسم وصهیونیسم دراین کارمصمم هستند و این کار را درپیش چشمان حیرت زدۀ جهانیان خواستند به زور انجام دهند، ولی موفق نشدند. بکاربرد سلاح شیمیائی و یا سلاح هسته ای و یا هربهانۀ دیگر، چه ثابت شود وچه نشود، آن ها تجاوزمیکنند، خون میریزند، ویران می کنند واز آن لذت می برند وبعد هم تمام منابع کشور مورد تجاوز را غارت می نمایند واز مردم آن مردمی محتاج و وابسته به خود می سازند که سرازفرمان شان برندارد. این است ستراتیژی وهدف و دستآورد امپریالیست های خونخوارعصرگلوبالیزیشن و نیولیبرالیزم شان.

آری! هیولای امپریالیسم با خون زنده است وهیچ نظام دیگری درتاریخ چنین خونخوار و وحشی نبوده است. شیطانک های وطنی ما که در رکاب نوکران امپریالیسم مثل کرزی، غنی، عبدالله، جلالی، خلیل زاد وغیره می دویدند و نوکر نوکر وبد ترازآن گشته بودند، شاید حالا بعداز این همه فاجعه درکشورما و همسوئی امپریالیستها حتی با طالبان و به قدرت رساندن دوبارۀ شان،  به هوش آیند وبدانند که با چنین سیستم خونخواری همراهی کردن جنایت است و تازه امپریالیسم وعمالش از آن ها ابزار یک بار مصرف می سازند وبعد دورشان می اندازند، آنچنان که درتمام جهان کرده ومی کنند. آن هائی که فریب زرق وبرق امپریالیسم را خورده بودند، ولی مرتکب جنایت نشدند، اگر هم اکنون از خود انتقاد نکنند و از مردم خود معذرت نخواهند، دیگردیر خواهد بود ولعنت تاریخ را باخود خواهند برد.

آری وطندار! می بینی که هیولای امپریالیسم خون می خورد و هر روز کشوری و خلقی را نشانه گرفته و آن را به خون می کشد تا عطشش فرونشیند. به چنین نظامی و به مزدوران و دست نشاندگانش، چه لباس مزورانه و مفسد مجاهد وجمهوریت و مقاومت بپوشند و چه درقیافۀ منحوس طالب باشند، دل بستن کمال بیخردی است.