زن

من پرندهٔ زیبای عشقم
میپرم بر آسمان
آن آسمان نیلگون
می خوانم هر کجا
شعرو ترانهٔ آزادگی
می سرایم نغمهٔ زیبای عشق
می رسانم هر کجا به هرکی
 این آواز را، سرود آزادی و این ساز را
میپرم ازاین شاخه به آن شاخه
بر سروی بلند پر میزنم
آه و ناله از درد همنوایان خود سر میزنم
چونکه میخواهند نامردان مرا محکوم کنند
بر کنج قفس انداخته دلم را خون کنند
می شوند مانع درس و علم و دانشم
بهر زن بودنم مرا اسیر و قید بر زنجیر کنند
بیخردان پندارند من یک جنس ام و یک ناتوان
میکوشند مرا از حق خودم محروم کنند
مرد ای برادر ای پدر این را بدان
من زنم، مثل تو انسانم، دگر سیاسر نیستم
من زنم پرندهٔ زیبایی عشق در خانه ات
دخترم، یک مادرم، یک خواهرم، ازتو من کم نیستم
میپرم بر آسمان عشق تو
می برم پیام عشق و آزادگی
من درفش آزادی ام
 بر قله های بلند افراشته ام
من زنم، من یک سیاسر نیستم
یک دخترم، یک مادرم، از تو من کم نیستم

هورخش مبارز
   2021.11.16