فرستنده: آرش

                    “الگو”-  کتابی که پیشگوئی های علمی اش ثابت شد

                                               قسمت دوازدهم

                                     کمک یا غارت وچپاول؟

پیوسته به گذشته:

“درسال ۱۹۹۰ مقدار حد اقل مزد روزانه ۲۱۸سیدیس ( واحد پول غنا ) اعلام شد، كنگرۀ اتحادیه های كارگری با محاسبه ای نشان داد كه یك خانوار متوسط برای مواد غذائی فقط روزانه به ۲۰۰۰ سیدیس نیاز دارد.”

“بخش اعظم مردم برای كسب درآمد درخیابان ها سرگردان هستند. برآورد شده است كه درغنا به طورمتوسط ۱۵ نفربه درآمد یك  فرد شاغل وابسته اند.”  “برعكس وضع ثروتمندان غنا درنتیجۀ این سیاست ها بهتر شده است…

“ثروتمندان كه پول برا ی خرید دارند به غذاهای گرانتر ومتنوعتر خارجی دسترسی دارند، درحالی كه تعداد بیشتری از تهیدستان گرسنگی می كشند”؛  وجالبتر این است كه:

“پس از ۹ سال بازسازی اقتصادی و دریافت كمك های قابل توجه خارجی، كل بدهی خارجی غنا كه۴ ،۱ ملیارد دلار بود به ۴،۲ ملیارد دلار افزایش یافته است… ازسال ۱۹۸۷ پرداختی های غنا به صندوق بین المللی پول از دریافتی هایش بیشتر بود.” ( همان اثر ص 251 و 252 )

بیشتر ازاین نمی خواهم با مثال آوردن های اینچنین و نقل قول های طولانی وقت خوانندۀ عزیز را بگیرم، فقط متذكر می شوم  كه این نمونه ومثالها كه دراكثرنقاط جهان به وفرت دیده می شود، می تواند هر كدام آن ماهیت واهداف غارتگرانه وعمق فساد وجنایت نظام سرمایه داری جهانی را به نمایش بگذارد وبلاتردید ثابت كند كه تمام تبلیغات جارچیان سرمایه مبنی بركارآئی این نظام به عنوان نظام دلخواه و آینده نگرانسان و برتری اش بر سایرنظام های اقتصادی ـ اجتماعی، تبلیغات میان تهی، فریبگرانه وخاك به چشم مردم زدن است. هوچیان سرمایه فقط بلد اند از كوچكترین اشتباه دیگران كوهواره های گناه بسازند و برهمه خوبی های حریف خط بطلان بكشند، ولی جنایت، ویرانگری، غارت و برده سازی كل جهان را برای خود توجیه می كنند. بیشتر از نظام سرمایه داری وهمدستان ماقبل سرمایه داری اش هیچ كس جهان را به فقر وفلاكت نكشیده است. بیشتر از نظام سرمایه داری وهمدستان ماقبل  سرمایه داری اش هیچ كس انسان ها را به خون نكشیده است.

هتلرها، موسولینی ها، پنوشه ها، فرانكوها، سوهارتوها، ماركوس ها، ایدی امین ها، ساموزا ها، صدام ها، بوش ها، بن لادن ها، رامسفلدها، شارون ها، و … و صدها دكتاتور و آدمكش دیگر كه خون میلیون ها انسان را ریخته اند، تمدن هایی را بر باد داده و به خاك یكسان كرده اند، وملت هایی را به زیر بار رنج فقر و فلاكت كشیده اند، همه نمایندگان منافع سرمایه وسود ویا به اصطلاح دنیای آزاد بوده وهستند كه نام هر كدام شان لكه ای ننگ دامان بشریت است.

یكی ازنیرنگ های مدافعین سرمایه این است كه همیشه در رویاروئی با حریفان حالت تهاجمی گرفته اند وحریف را به دفاع مشغول ساخته اند. این شیوه،  فُرصت حمله و افشاگری فساد وجنایات سرمایه را ازحریف می گیرد وهمیشه حالت دفاع ازخود را بر او تحمیل می كند. درحالی كه در برابر هرعیب و كمبود نظام حریف، به قول مردم، هزار و یك عیب درسرمایه داری وجود دارد؛ ولی هوچیان سرمایه همان یك عیب و كمبود را بیشتر از هزار و یك عیب و كمبود خود بزرگ می سازند.  به طورمثال درهرجائی كه به مذاق امپریالیست ها خوب نخورد درآنجا مسئلۀ “حقوق بشر” را مطرح می كنند كه به فلان مخالف چرا اجازۀ اهانت و توهین به دیگران و یا فروش مملكت را به غارتگران سرمایه نمی دهند. درحالی كه خود شان به انواع نیرنگ و فریب به مخالفین خود صدها اتهام را نسبت داده و آن ها را از تمام حقوق شان محروم می كنند. چنان كه بدترین شكنجه ها وسلب حقوق انسانی به دست امریكا ومتحدینش صورت می گیرد. انسان ها در زیر شكنجۀ امریكائی ها در بگرام و زندان های دیگرامریكا درافغانستان جان داده اند، درگوانتانامو به انسان كوچك ترین ارزشی قایل نمی شوند وعلیرغم اعتراض جهانی علیه امریكا، هیچ حقی برای محاكمۀ عادلانه و دفاع از خود به متهمین داده نمی شود. درزندان های عراق ـ منجمله زندان ابوغریب ـ بدترین توهین و شكنجه  را درحق انسان روا داشته اند، كه حتی عده ای متحدین امریكا از آن خجالت كشیده اند. درپكتیا، ارزگان، فلوجه، بغداد، فلسطین و سایر جاها انسان ها را دسته جمعی زیر آواربمباردمان ها به هلاكت می رسانند. متحدین امریكا در سرتاسر جهان بدترین دكتاتوری و فساد را اِعمال می كنند. باز هم سرمایه با پرروئی تمام اشتباه این و آن حریفش را می خواهد با بزرگ سازی دراذهان مردم جا بزند وخود را با این همه جنایات بی حسابش مطلوب جلوه دهد و…

باید با چشم و گوش باز به جهان و پیرامون خود نگریست و فریب تبلیغات میان تهی و ظاهر پرزرق و برق این و آن را نخورد و نگذاشت كه عده ای خود فروخته وطن ما را به همان راهی ببرند كه دیگران از تعقیب آن به چاله های خطر ناك وابستگی افتادند. اقتصاد شان به غارت رفت، سیاست شان دنباله رو شد، مردم شان به فقر و دربدری كشیده شدند وهمه هستی شان دراختیار و انحصار اهریمنان سرمایۀ جهانی (دنیای آزاد) ومزدوران بومی شان درآمد. فساد، سود جوئی، زیرپا كردن حقوق دیگران، زیرپا كردن تمام ارزش های انسانی، همسوئی وهمنوائی با هرگونه عقبگرائی، ارتجاع واستبداد ویژگی های انفكاك ناپذیر و ذاتی نظام سرمایه داری است كه تاریخ وعملكرد آن به میلیون باراثباتش كرده است.

ادامه دارد