روزی به نام مادر!

ای زیبا ترین و بهترین واژه برای مهر، محبت، ایثار و گذشت.

ترا نمی شود در یک شعر یا مضمون با چند جمله یا کتابهای داستان و شعر و آهنگ سرود.

بدون محبت تو در قلب فرزند احساس و عواطف انسانی کامل نیست و گاهی می میرد.

تو با شیره جانت عشق را در فرزندانت هدیه می دهی

ولو که وجود فزیکی نداشته باشی اما ذرات خون مهر پاکت را هدیه فرزندان کرده ای و در قلب شان جریان دارد

پس چگونه میشود گفت روز مادر مبارک در صورتی که ثانیه هم بدون تو و احساس نازت زندگی فرزند و در کل انسان از مسیر حرکت نورمال عقب میماند.

این را همه فرزندان در تمامی جهان خوب می دانند و در هر سن و سال به اشکال مختلف حس می کنند و به شیوه های گوناگون بیان می دارند .این مناسبت خجسته در نقاط مختلف جهان در روزهای متفاوت تجلیل می‌شود.

تو همگام، همراه و هم‌آوای زندگی در تمام هستی بشر و در تمام دنیا همسانی و یکرنگ.

همه چیز عالم متغیر است جز تو

که مهر و محبت صادقانه ات پایا و پا بر جاست.

باور کن یگانه چیزی که دراین دنیای آلوده، پاک و منزه و بدون ریا مانده است تویی.

ای ایثار گر بی رقیب!

ای سمبول عشق بی بدیل!

و ای مهر بی دلیل!

فدای قلب پاک و عشق و عاطفه ی بدون انتظارت که خستگی ناپذیر است و بی توقع.

پس باید گفت موجودیت ات دراین دنیای بی عاطفه و بی احساس مبارکباد.

و یاد خاطر مهربانت همیشه جاودان.

مادر دو چشم منتظرش در مسیر راه

پروانه شد و شمع دلش یادگار ماند.