ارسالی ض. نوابی
بازسازی روند بزرگترین انقراض در تاریخ زمین در۲۵۰ میلیون سال قبل
دانشمندان مؤفق به بازسازی روند دقیق بزرگترین انقراض جمعی در تاریخ زمین شده اند. با این دستاورد، توانسته اند شرایط محیط زیست این جمعیت ها را نیز بازسازی کنند.
عکس از آرشیف
بنابر منابع کارشناسان مرکز تحقیقات هلمهولتس در شهرهای کیل و پتستدام آلمان، محققان این مرکز با تجزیه و تحلیل ژئو کیمیایی حساس بقایای فوسیلی حیوانات مشابه به صدف و همچنان محاسبه نمونه ای آنان در کامپویتر، توانسته اند روند موجودیت آنان در اقیانوس ها و اتموسفیر یا جو زمین را بازسازی کنند. بقایای زنده جانهایی را که ۲۵۰ میلیون سال قبل در پی یک فاجعه طبعیی درعصرموسوم انقراض پرمین و تریاس کاملاً‌نابود شدند. عامل این انقراض فوران کوه های آتش فشان بسیار عظیمی بود که در سایبریای کنونی موقعیت داشتند.
در پی این وقایع، نشر گاز کاربن دی اکساید به بروز پدیده ای منجر شد که از آن به عنوان اثر گلخانه ای یاد می شود. براین اساس درجه حرارت در سراسر دنیا افزایش یافت.
به گفته محققان، از یک سو افزایش گرمای اقیانوس ها واسیدی شدن اقیانوس ها به خاطر افزایش غلظت کاربن دی اکساید در پی فوران کوه های آتش فشان به مرگ موجودات آهکی در بحر منجر شد.
از سوی دیگرغلظت شدید کاربن دی اکساید در جوزمین به تشدید هوازدگی سنگ ها در خشکی منجر شد که به این ترتیب مقدار بسیار زیادی مواد مغذی وارد آب شده و به پدیده ای منجر شد که از آن به عنوان خورگی یاد می شود. براین اساس افزایش بیش از حد مواد مغذی در آب می تواند به مرگ ماهی ها و موجودات زنده دیگر در آب منجر شود.
این وضعیت به ایجاد مناطق کم اکسیژن در آب «مناطق مرگ» منجر شد و چرخه های بیولوجیکی کاملا متفاوتی به جریان افتاد. در مجموع بیشتر موجودات زنده بر روی زمین نابود شدند.
-
پایان مأموریت کاوشگر کاسینی در میان حلقه های اطراف زحل
سقوط تحت کنترول
قرار است کاوشگر “کاسینی” پس از تاریخ ۲۶ اپریل سال روان ۲۲ بار میان سیاره زحل و حلقه های اطراف آن پرواز کند. در اواسط ماه سپتمبر امسال “کاسینی” به گونه کنترول یافته به این سیاره سقوط می کند. به این ترتیب مأمورت فضایی کاسینی، که در سال ۱۹۹۷ به فضا فرستاده شده بود و در سال ۲۰۰۴ به مدار سیاره زحل رسیده بود، رسماً خاتمه می یابد.
نتایج تحقیقات دانشمندان روز دوشنبه در مجله علمی « «Nature Geoscience» نشر شد. کارشناسان این نتایج را پس از تجزیه وتحلیل غلظت ایزوتوپ ها، عنصر کیمیایی «بور» دربقایای فسیل شده جانوران صدف مانند به دست آورده و به دریافت هایی راجع به شرایط محیط زیست در آن زمان نایل شده اند. دانشمندان توانستند با استفاده از این اطلاعات ارزش «پی اچ» را در آب بازسازی کنند و توانستند به این ترتیب راجع به میزان غلظت کاربن دی اکساید در آن زمان نتیجه گیری کنند. سپس دانشمندان با کمک برنامه های کمپیوتری و اطلاعات توانستند، شرایط محیط زیست را در آن زمان بازسازی کنند.
در تاریخ زمین، پنج بار نسل شمار بسیار زیادی از موجودات زنده منقرض شد. دوران انقراض آن ها از چند هزار تا صدهزار سال به طول انجامید و هربار بخش بزرگی از موجودات زنده به خاطر تغییر شرایط محیط زیست از بین رفتند.
انقراض عظیم موجودات زنده در دوران پایانی عصرانقراض پرمین و و اوائل دوره تریاس که به آن «مرگ بزرگ» هم می می گویند، تا به حال بدترین رویداد در نوع خود بوده است.
منبع:انترنیت