این اعلامیه سی سال پیش از امروز در “ندای آزادی” نشرشده که ضمن بزرگداشت شایسته از زنده یاد “رهبر” و تشریح مشی مبارزاتی ومواضع فکری “ساما”، نشان می دهد که بعد از فقدان “رهبر”، سازمان نه تنها نمرده است که باجدیت مبارزه می کند و نویسندۀ اعلامیه درآن زمان مطالبی را مطرح نموده است که بعد از وقایع اتفاق افتاده طی این مدت، مطالعۀ آن خیلی جالب است. ویراستار  

 

این اعلامیه به قلم – ش. آهنگر، که رهبری سازمان را به عهده داشت، نگارش یافته است.                 

   اعلامیه به مناسبت اولین سالگرد شهادت پروفیسورعبدالقیوم “رهبر”

سالگرد شهادت جانگداز شهید “رهبر” را در حالی بر گزار می كنیم كه موج خشم وجنایت امپریالیست ها دنیائی از آتش وسیلابی از خون ملت های مظلوم را از لیتوانی تا خلیج فارس بر پا وجاری ساخته است وجنایت افسار گسیختۀ امریكا ومتحدینش می رود تا قسمتی ازجهان را دركام یك جنگ ویران كن منطقه ای واحیانأ هم جنگ جهانی فرو ببرد.

 آری جباران زورگوئی كه هم اكنون در زیر نام دفاع از  “آزادی” هزاران تن بمب را بر كشور كوچك ومردم مظلوم عراق فرو می ریزند وهمه چیز را به خون وآتش می كشند، یك سال پیش به همیاری و وساطت مستبد ترین نیروهای ارتجاعی آزادی كش منطقه وخونخوار ترین تروریست های وطنی ما، پیام آور آزادی،‌ حامی دموكراسی وعلمبردارعدالت، پروفیسور عبدالقیوم “رهبر” را  وحشیانه به رگبار گلوله بستند و از پا در آوردند وملتی را درسوگ وجهانی را در اندوه فرو بردند.

عبدالقیوم “رهبر” وسازمان او (ساما) كه درطی بیش از ده سال جنگ آزادیبخش ملت ما در پیشاپیش نبرد پا برهنه ترین ومحرومترین گروه ها ولایه های اجتماعی علیه دشمن متجاوز روسی شجاعانه رزمیدند، هرگزحاضرنشدند طبق رسم معمول، برای بدست آوردن پول وامكانات سر به آستان استعمارگران رقیب روس فرود آورند وبا آستان بوسی اجنبی دیگری خویشتن را به آسایش ورفاه زندگی ننگین، كه نوع دیگر وابستگی است، برسانند. همین دلاوران راست قامت تاریخ اند كه درطی بیش از ده سال با طرح وتكیه بر مشی مستقل ملی شان از “چپ” و راست مورد هجوم قدرت های وابسته قرار گرفته و پیوسته زیرآتش متقاطع این اهریمنان، به سوی آزادی كامل وطن وهموطن مظلوم شان راه پیموده ومی پیمایند.

شهادت با عظمت “رهبر”، این فرزند ارجمند مبارز وپیشتاز مردم زحمتكش و رنجدیدۀ ما، درست به همین جرم آزادیخواهی و درفرصتی به وقوع پیوست كه جهان آبستن یك تبانی نامیمون ابر قدرت های خون آشام استعمارگر برای ستمگری، چپاول وغارت دستجمعی هرچه بیشتر جهانیان بود. ابرقدرت ها متوجه شدند كه درتقابل وجنگ سرد شان، خلق های جهان سلاح رزم خویش را حدادی می كردند و لذا درین مقطع تاریخ به این نتیجه رسیدند كه دیگر رویاروئی وجنگ سرد به سود شان نیست وجنبش های آزادیخواهانه در سراسر گیتی، سرانجام دامن كثیف و خونین هر دو بلوك را به آتش می كشد. بناءً برای مهاركردن آن به تبانی وتفاهم  وهمكاری روی آوردند ودرین رابطه هركس وهر چیزی را كه مانع و رادع احساس می كردند از میان برداشته و بر می دارند. ما نمونه های وحشتناك و خونین ترور بین المللی ـ دولتی وغیر دولتی، انفرادی ودستجمعی ـ را درآستانۀ تبانی، به دست ابر قدرت ها وایادی شان در بسا نقاط جهان شاهد بوده ایم، كه شهادت “رهبر” جانگداز ترین نمونۀ ترور انفرادی، وتقریباً یكسال پس از آن ترور وكشتار دسته جمعی مردم بی گناه عراق عریان ترین و وحشیانه ترین نوع ترور همگانی محصول این تبانی است.

می توان به جرئت ادعا كرد كه در سطح جهان “رهبر” شهید در زمرۀ اندك كسانی بود كه می توانستند با ژرفنگری ها و ژرف اندیشی های شان نطفه بندی این تبانی و ترور را پیشبینی كنند. ودرسطح كشورما، “رهبر” وسازمانش یگانه نیروئی بودند كه با تحلیل عمیق اوضاع، چگونگی این تبانی و ترور و پیامد های آن را بر جنبش وجامعۀ ما پیشگوئی كردند واز خطر انحراف جنبش وكشور به نوع دیگر وابستگی ومستعمره شدن و “استثمار جمعی” توسط روس، امریكا و ارتجاع منطقه هشدار دادند.

وقتی “رهبر” وهمسنگرانش، كه در متن جنبش و وقایع تراویده ازآن قرار داشتند، با درك عمیق تحرك ذاتی اوضاع  و رابطۀ تنگاتنگ فاكتورهای بیرونی مرتبط وموثر برآن، اندیشمندانه علایم ونتایج تبانی را، كه ظاهراً غیر قابل رویت بود، تشریح وپیشگوئی می كردند، خشم ابر قدرت ها و مزدوران شان بر انگیخته و”سامائی ها” وهواداران شان را در همه عرصه های زندگی مورد هجوم وحشیانه قرارمی داند. نااندیشمندان بیخرد نیز از “چپ” و راست برآن ها لجن پراگنی كرده ومتناسب با ماهیت و ظرفیت خودشان سیلی از فحش، تهمت وافترا را بر “رهبر” وسازمانش نثار كرده ومی كنند. ولی رهبر وهمسنگرانش بدون هراس ازاین هیاهو، استوارانه به پیش رفته ولحظۀ از افشای توطئه ها و زد و بندهای پشت پردۀ اجانب و وابستگان شان غفلت نكرده وچهره های كریه بیگانه وبیگانه پرستان را در مثلث شوم وابستگی بر همگان رسوا نموده ومی نمایند.

از سوی دیگر نیروهای دلسوز و آگاه مستقل كشور كه در پرتو این روشنگری های  رهبر و سازمانش و با شنیدن ندای “آزادیخواهانۀ” شان راه خود را باز می یافتند و متوجه گودال های وحشتناك وابستگی بر سر راه جنبش خونین مردم ما می شدند، با عشق وعلاقه به سوی “رهبر” می شتافتند تا راه نجات ازین پرتگاه ها را از او بجویند. “رهبر” نیز با افشای كامل پلان های تباه كن ابرقدرت ها ومتحدین منطقه ای شان وشرح جنایات وبی كفایتی های رژیم وابسته به روس ومقاومت رسمی وابسته به امریكا و ارتجاع منطقه، طرح “بدیل سومی” را به مثابۀ الترناتیو انقلابی ارائه می داد وهمه نیروهای وطنپرست ومردم خواه را در ایفای رسالت تاریخی میهنی شان به ایجاد این بدیل فرا می خواند، كه از طرف نیروها وشخصیت های مستقل زیادی استقبال می شد ومی رفت تا زمینۀ عملی یابد.

 راه افتادن این روند وشكل گیری این گرایش انقلابی، منافع استعمار گرانۀ امپریالیست ها ومتحدین شان را ضربت می زد وجنبش را دوباره به سوی اهداف آزادیخواهانه رهنمون می شد. حركتی بااین محتوا به قافله سالاری شخصیتی چون “رهبر” به هیچ صورت نه برای روس، نه برای امریكا و ارتجاع منطقه، قابل تحمل بود ولذا برنامۀ زدن “رهبر” را در بلند پایه ترین سطح مقامات شان ریختند و به وسیلۀ سازمان های جهنمی جاسوسی وباندهای تروریست حرفه ای خود در پاكستان، دست به عمل شدند وقلب پاك “رهبر”، قلب خورشید را به تیر زدند تا از تابش نور جلو بگیرند.

 و اما استعمار و ارتجاع باید طی یك سال به خوبی پی برده باشند كه با ترور قافله سالار بزرگی چون شهید “رهبر” هم قادر نشدند روندی را كه درتاریخ پایه ومایه گرفته و “رهبر”  ده سال تمام با درایت وكار خستگی ناپذیر آن را پرورده است نابود كنند ویاحتی ایست بدهند. این روند شتابان تر و با تعهد وسوگندی جدید به خون پاك شهید “رهبر” همچنان راهش را دنبال می كند. در سنگر ودرپشت جبهه، در داخل وخارج كشور رزمندگان سامائی وعلاقه مندان شهید “رهبر” به مبارزات شان طی یك سال اندوهبار عزای “رهبر” شدت بخشیدند وجرس فریاد شان از كران تاكران گیتی ادامۀ راه رهبر را مطنطن ساخته است و “ندای” باعظمت شان با نیرو و كیفیتی بهتر در داخل وخارج ره گشوده وبه فریاد آزادیخواهانۀ همه نیروهای آزادیخواه بدل شده است.

این ها گوشۀ از دستاورد رنج و بركت خون شهید “رهبر” وتلاش بی دریغ یاران نترس ودلیر اوست. هم اكنون نیز سالروز شهادت این بزرگ مرد تاریخ در داخل و خارج، در روستا ها وده ها شهر، با رنج واندوه وتعهد ومیثاق جدید به عملكرد انقلابی رهروان راه شهید “رهبر” تجلیل می گردد  كه طی آن به استعمار، ارتجاع و تروریسم نفرین، و بر “رهبر” درود بیكران می فرستند.

 وطندار رزمنده !

 طی این یك سال فقدان رنجبار “رهبر” پیشگوئی های این شهید بزرگ به شكل معجزه آسائی متحقق شد وتبانی ابر قدرت ها در تولد نامیمون و رشد نامیمون تر خود برای تامین منافع استعمارگرانۀ شان، جهان را به خون وآتش كشید. علاوتاً وقایع رنجبار سال گذشته نشان داد كه وابستگی به ابر قدرت ها ویا قدرت استعمارگر دیگری چه پیامد های شوم وخونینی دارد. صدام حسین، كه بنا به قول یكی از كار شناسان امریكائی مخالف “بوش”، تا شش ماه قبل بهترین دوست امریكا بود، با دست انداختن به منافع امریكا به چه موجی از خون وآتش مواجه می شود وهكذا موارد متعدد دیگر. این ها همه درس هائی است به ملت رنجكشیدۀ ما كه بیش از ده سال بار عظیم جنگ آزادی خواهانه را بر دوش كشیدند وحال درآستانۀ بدست آوردن ثمرۀ آن، توسط مشتی خود فروخته و بی وطن به غلامی دیگری كشانده می شوند. ملت قهرمان ما از دریای آتش وخونی كه امریكا بر سر ملت های منطقه به راه انداخته است باید این درس را بگیرند كه:

 همچنان كه روس ها برای تامین منافع استعمارگرانۀ شان از هیچگونه كشتار و ویرانی واهانت به مقدسات ملت ها اباء نمی ورزند، امریكا ومتحدینش نیز دست كمی از آن ندارند، ولذا فقط یك راه است كه به آزادی منجر می شود و آن همان تكیه بر مشی مستقل ملی وایجاد یك بدیل سومی كه به هیچ ابر قدرت بین المللی ویا منطقه ای وابسته نباشد ومنافع وطن وهموطن را اساس هستی وكارش قرار دهد. (تکیه روی کلمات از ویراستاراست)

واین همان چیزی است كه “رهبر” شهید و سازمانش آن را طرح كرده اند ودر راه آن بزرگترین رنج ها وفداكاری ها را متحمل شده اند. همه باهم به پیش به سوی طرد هرگونه وابستگی وایجاد یك افغانستان آزاد، آباد، ‌مترقی وشگوفا.

                    درود بر روان پاك شهید “رهبر”!

                    مرگ بر تروریسم!

                    مرگ بر هرگونه استعمار و ارتجاع!

                   یا مرگ یا آزادی!

     هفتم دلو 1369 ش مطابق 27 جنوری 1991 م

          سازمان آزادیبخش مردم افغانستان (ساما)