رحیم آذر

                   پرواز

هنوز

      چشمانم به طلوع خورشید 

                                        امیدوار است،

در این شهر خاموش

در این سرزمین هجر

در این شب تار.

ای مرغ بسمل عشق

افتاده در گرداب یأس،

پرواز کن

از این شهر رنج و وسوسهٔ جنگ.

راه بجوی و مجالی

به سوی چشمه ساران نور

که 

از آن تدبیر می آید

 و حقیقت هستی 

                         وانسانی زیستن!