از: ع. “شجاع” 

             رستاخیز آزادی 

خیـزید بـه بـیـنـید که ایـن مـلک تـباه شد

                                          هـیهـات جـفاء شد

گـویند سـتـمـگر بـه زمـیـن حکـمـروا شد

                                          هیـهـات جـفاء شد

بنگرکه زکف داد چسان ملک و زمین را

                                          هم مـلت ودیـن را

مکـار و زرنـگ دشمـن دیـریــنۀ مـا شـد

                                          هیـهـات جـفاء شد

دلـهـا هـمـه بـودنـد بـه امـیـد تــو بـسته

                                          گشته هـمه خـسته

مـردم به فـغـان آمد و آهش به هـوا شد

                                          هیـهـات جـفاء شد

از چرخ چه نالی که بود بـرتو ستـمگار

                                          از پُـوچـی افـکـار

خواب است که خصم توچنین کامرواشد

                                          هیـهـات جفاء شد