سکینه روشنگر

 

                                 سرود باهمی

“جرس فریاد میدارد”

                     بیا باهم

                           من و تو

                 سرود باهمی خوانیم

بیا خواهر!

بیا مادر!

بیا ای دخت افغان،

بیا ای زن، بیا از خانه بیرون شو!

بیا باهم شتابیم،

  در نوردیم جادۀ پویندگی ها را

             شکافیم سقف تاریک ستم بر زن

            شویم بیرون ز دالان سیاه جبر و استبداد

                      زدائیم از روان زن

                          غم و رنج فراوان را

                             بکوبیم در هم و بی باک

                                         طلسم ظلم دوران را

    

“جرس فریاد میدارد”

                   بیا با هم

          سرود باهمی خوانیم

                         بیارائیم باهم

                              ساز و برگ نو

 به رزمیم با دل سرشار از ایمان

                      به نور روشن خورشید

                                           و با امید فرداها

                                              زدائیم تیرگیی شب

                  شب تار نگون بختی

                        ز بخت و سر نوشت زن

                                   ازین ماتم سرای غم

وزین فصل زمستان وکرختیها

برائیم وشتابیم تابهارانی که شور و زندگی آرد

                                              وبنشانیم،

                     نهال سرو آزادی

                       بکاریم بذر باهم باوری و عشق

         

“جرس فریاد میدارد”

                       رهائی را

بیا مادر!

بیا خواهر!

 بیا ای زن!

سرود باهمی خوانیم

                وطرح نو بپا سازیم

                      دیار و سر نوشت خود

 ز بیداد ستمکاران

                     رها سازیم

                             رها سازیم