حرف و عمل

به جـــــای زشت سخن گفتن ازسر تــندی    دمی مــقــابـــل تــــندی ز دل جدل بــکنیم

به سان ساقۀ پیچک و یاس از سـر مــهر    گرفته هم دیگر خویش را بــغـــل بـــکنیم

دهیم هدیه به هـــم بــوســـه های جــانانه    و کندوهای دو لب را پر از عـــسل بـکنیم

حدیث عشق به خوانیم به گوش هم دیــگر   و صفحه صفحهء دل را پر ازغزل بـــکنیم

زحرف تا به عمل تا به بیکران راهـــسـت    بیا به گفته ی خود اندکی عــمـــل بــــکنیم

دو روز زندگی خواهی نخواهی درگذراست

بیا که تــــرک سخن های مـــبــتــذل بکنیم