ارسالی سازمان انقلابی افغاستان
اعلامیه
امپریالیزم امریکا بی وقفه از مردم ما قربانی می گیرد
هر روزی که از عمر اشغالگران امریکایی و شرکای ناتویی اش در کشور ما می گذرد؛ میزان کشتار، جنایت، فقر و بدبختی مردم افغانستان سرسام آور افزایش می یابد. با آنکه طی ۱۷ سال اشغال، هر روز جنایات بی شماری در اثر بمباردمان های امریکایی‌ها، حملات انتحاری طالبان و داعشی‌ها، نیروهای مزدور و وابسته به ایران و پاکستان در افغانستان صورت می‌گیرد، اما یک سال اخیر خونین ترین و مرگبارترین سال برای توده‌های ستمدیدۀ ما محسوب می‌شود.
در جریان سال ۲۰۱۸ میلادی صدها حملۀ خونین انتحاری از سوی جنایتکاران طالب و داعش بر مردمان ملکی و اهالی بی دفاع کشور انجام یافته و بیش از شش هزار بمب به بهانۀ سرکوب شورشیان و تروریستان توسط جنگنده‌های امریکایی پرتاب شده که عمدتاً بهای سنگین آن را مردم غیر نظامی محصور در جنگ پرداخته اند.
حملۀ هوایی اخیر بر روستایی در ولسوالی شلتن ولایت کنر به تاریخ ۲۳ قوس سال روان توسط طیاره‌های امریکایی، چهار قریۀ کوچک را کاملاً با خاک یکسان کرد که بیش از ۶۰ غیر نظامی شامل زنان و کودکان را در زیر آوار دفن نمودند. چنین جنایات نابخشودنی که همه روزه و در نقاط مختلف کشور بی وقفه ادامه دارد، قربانی‌های بیشمار از مردمی می‌گیرد که هیچ نقشی در جنگ ارتجاعی و وحشیانۀ جاری ندارد. در برابر این وحشیگری ها هیچ اعتراضی از سوی هیچ سازمان، حزب و یا نهاد داخلی و خارجی صورت نمی‌گیرد، اما به خاطر دستگیری جنایتکارانی چون قیصاری، علی پور، نویدک و نظایر آن هزاران نفر به شکل سازمان یافته به جاده ها ریخته و از جنایتکاران قومی و سمتی خود به دفاع بر می‌خیزند.
سازمان انقلابی افغانستان همان طوری که جنایات طالبان، داعشی ها و نیروهای مزدور و وابسته به ایران و پاکستان را محکوم می کند به همان پیمانه و بیشتر از آن بمبارمان و کشتار غیر نظامیان توسط اشغالگران امریکایی و ناتویی و اردوی دولت پوشالی را با شدید ترین الفاظ محکوم نموده و آن را جنایت جنگی، نابخشودنی و ضد بشری می‌داند.
سازمان انقلابی افغانستان به این باور است، تا زمانی که اشغال کشور ما ادامه دارد و جنایتکاران طالبی و داعشی به حیث ابزار اشغالگران به کشتار و جنایات خود ادامه می دهند؛ تا زمانی که جنایتکاران تنظیم‌های جهادی با استفاده از قدرت دولتی و دم و دستگاه فاسد آن بر مردم ستم و جنایت می‌کنند؛ و تا زمانی که مردم ما جانیان تنظیمی و تیکه داران قومی خود را طرد نکنند، نباید انتظار داشت که این همه بدبختی، فقر و جنایت پایان می‌یابد.
تجارب تلخ چهار دهه جنگ در کشور ثابت ساخته است که هیچ اشغال و حکومت پوشالی باعث خوشبختی و رفاه مردم نگردیده، بلکه تداوم اشغال و استقرار رژیم های پوشالی همواره عامل بدبختی و تیره روزی مردم می‌باشد. جنایت، فقر و بدبختی زمانی از سرزمین ما رخت برخواهد بست که حزب پیشاهنگ پرولتری با متحد ساختن نیروهای انقلابی بساط تمامی مرتجعین جنایتکار و حامیان اشغالگر آنان را بروبد و دولت مردمی را جاگزین دولت ضد مردمی سازد.
مرگ بر امپریالیزم
در راه سوسیالیزم، به پیش!
سازمان انقلابی افغانستان
قوس 1397