عبدالهادی رهنما
کابل قدیمی
کابل بـــیـــا که عــمر بــسی مانده گار نیست بر لـــحـــظه های آن نـفـــسی اعـتبار نیـست
کابل بــیـــــا که تازه بـــبــیـــنی که شــهر تو آن کابل قدیمی و گــشــت و گــــــــذار نیست
هرسو روی به کوچه وپـــس کوچه های آن جزجنگ وجور وجهل وجنون هیچ کارنیست
هرگز مــخــور فــریب کج اندیش و سفِله را کو را مـــیـــان ســیــنۀ دلِ داغـــــدار نیست
گـــر بـــــــا دو چشم دل به حقیقت نظر کنی بینی که گفـــتـــه های فلان جز شعار نیست
او بنده اســـت و بــــرده به پیش خدای پول اورا هوای عـــشــــــق به ایــل و تبار نیست
این جــــا ســـفـیر مرگ بغـل باز کرده است برکس امـــیــد زنـــدگی در ایــن دیار نیست
در طاق خانه، جـــای ربــاب و دوتار و نی جز یک دوعکس خفته به خون یادگارنیست
گــــویــــند بهار آمده این یک دروغ محض در بــــاغ غــــیر عقرب و انواع مار نیست
خون می چکد ز چــشم گل و سبزه و چمن
هرگز خــــبـــر ز آمـــــــدن نو بهار نیست