ارسالی وژمه
درافغانستان مستعمره هم اکنون انسان ها را می فروشند؟!
درنوشته های قبلی که در صفحات همین سایت نشر شد، از محصولات حاکمیت های اسلامی گفتیم و نوشتیم و از گردن زدن انسان ها در عربستان سعودی، به فقر و فحشا کشاند ن مردم(دفترهای صیغه) در جمهوری اسلامی ایران و فروش گرده برای تأمین لقمۀ نانی در جمهوری اسلامی پاکستان مثال هائی آوردیم.
اینک درجمهوری اسلامی افغانستان، که مستعمرۀ کامل امریکا هم هست و امریکائی ها مدعی مصرف ملیاردها دلار درآن هستند، در کنار فقر وبیکاری و بی خانمانی به فاجعۀ بزرگتر از همه برمی خوریم؛ و آن این که انسان ها زیر پاشنۀ سنگین حاکمیت اسلامی – استعماری، مجبور ساخته شدند که جگرگوشه های شان، یعنی فرزندان شان، را بفروشند؟؟؟؟؟؟؟؟؟
دراین جا به وضوح دیده می شود که ارتجاع دینی و وطن فروشان نکتائی دار وطنی با همدستی اربابان خارجی استعمارگر و جنایتکار شان چه بی رحم و جبار هستند که مردم زیر سیطرۀ حاکمیت دین و استعمار را تا به فروش اولاد شان مجبور می سازند. ننگ ونفرین بر این مجموعۀ حاکم درافغانستان بلاکشیده.
اینک قسمتی از متن خبر دردانگیزی را که از فروش انسان در قرن بیست ویکم و زیر سیطرۀ اسلام و امریکا درافغانستان، آن هم درهرات، درشهری که مدعی داشتن فرهنگ و تمدن است، از نظر تان می گذرانیم تا ببینید که حاکمیت اسلامی – مستعمراتی در افغانستان کار را به تحمیل چی ستم ها و فجایعی در این کشور کشانده است؛ و تازه این خبر به مصداق مشت نمونۀ خروار است.
متن خبربه پشتو:
په هرات کې ۷۱ ماشومان پلورل شوي
بالاخره، جګړې، بې وزلي او بې کاري افغانان د خپلو اولادونو پلورلو ته اړ ايستل، يوازې د هرات په شيدايي ولسوالي کې سږ کال بېځایه شویو کورنيو خپل ۷۱ ماشومان پلورلي دي.
د هرات د كار، ټولنيزو چارو، شهيدانو او معلولانو رياست وايي، سږ كال هلته ۷۱ ماشومان د خپلو كورنيو له خوا د كوژدې په نوم له ۱۰۰ زرو تر ۳۰۰ زرو افغانيو په بدل كې پلورل شوي دي.
د دې ادارې رييس عبدالقيوم افغان وايي، دا ماشومان له يوه تر پنځو كلونو عمرونه لري او د شيدايي سيمې د بېځايه شويو كورنيو اړوند دي.
که څه هم تر دې وړاندې هم د افغانستان په يو شمېر ولايتونو کې د کورنيو له لوري د خپلو اولادونو د پلورلو راپورونه خپاره شوي دي، خو دا لومړی ځل دی چې په يوه ځانګړې سيمه کې يوازې په يوه کال کې ۷۱ ماشومان پلورل کېږي…..
د وروستيو شمېرو له مخې همدا اوس د جګړو له کبله شاوخوا ۲ ميليونه افغانان بېځايه شوي دي، کور، کالي او ژوند ترې پاتې دی او يوازې د خپل سر د ساتلو لپاره تر شنه اسمان لاندې او يا په کېږديو کې ژوند تېروي.
د دې تر څنګ څه باندې اووه ميليونه د کار پر شرايطو برابر وګړي بېکاره دي او نه پوهېږي د خپلې کورنۍ او ماشومانو لپاره لپاره يوه مړۍ ډوډۍ له کومه کړي. تر دې چې اړ کېږي خپل اولادونه وپلوري او د هغو په پيسو څو نورو اولادونو ته ډوډۍ وپېري.
د دې تر څنګ شاوخوا ۳۰ سلنه افغانان په ناامنو سيمو کې ژوند کوي او هره ورځ د دې تريخ انتظار باسي چې د طالب، داعش يا حکومتي ځواکونو ګولۍ يې تندی يخ کړي. ځکه هغوی چې د جګړو په سيمو کې ژوند کوي، له شک پرته چې هلته نه ګلان کرل کېږي او نه حلوا وېشل کېږي او دغه وګړي هره ورځ له ګواښونو او مرګونو سره مخ دي.
د خبر پښتو منبع: تاند