استعدادهای نهفته

شايد در رسانه هاى بين المللى و گاهى هم ملى شاهد كودكانی بوده باشيم كه استعداد والائی داشته اند و دست به كارى زده اند كه انجامش براى ما كار ساده اى نبوده.

افغانستان روايات زيادى دارد، گاهى انتحارى توسط يك جوان، تجاوز به كودكان، خشونت هاى خانوادگى و يا مرگ چند تن توسط مواد انفجارى در يك بُشكه جا سازى شده زير يك پل در نقاط مختلف كشور.

اينجا در نقطه اى دور دست كابل كه به بسيارى از امكانات داخل شهر هم رسيدن، براى كودكان كار دشوارى به نظر ميرسد، كودكى بنام مرتضى فيضى دست به ساخت وسائل برقى زده است بدون اينكه جائی فرا گرفته باشد، ميگويد خيلى خورد بود كه با پدرش به ترميم وسائل برقى خانه ميپرداخت و در همين مسير توانست استعداد درون خود را كشف كند.

پدر مرتضى عسكر است و به مرتضى اجازۀ اين را داده است تا در هر كارى كه استعداد دارد در همان بخش زحمت بكشد، در حاليكه افغانستان پدر و مادرهايى را دارد كه خود رشته تحصيلى فرزندان خود را بدون در نظر داشت علاقه و استعداد شان انتخاب ميكنند.

مرتضى ميگويد “اولين بار يك آب گرمى ساختم با قطى پيپسى در آن زمان ده سال داشتم” حالا مرتضى پانزده ساله است و با استفاده از يك بُشكه، گروپ، بوتل، موتور “جوسر”؛ كولر (سرد كننده)، همچنان آب گرمى كه در پنج دقيقه آب را جوش ميكند و يك كشتى كوچك داراى سيستم برقى كه قابليت رفتن در آب را دارد، ساخته است.

مرتضى: دوست دارم طياره بسازم اما امكاناتش را ندارم.

متعلم صنف ده است و ميخواهد در آينده اينجينير شود و ميگويد سر خود اعتماد دارد تا در آينده كارهايى بيشترى انجام دهد.

آرزو دارد در افغانستان صلح سرتاسرى باشد و كودكانى چون خودش مكتب بروند و استعداد خود را پيدا كنند.

ميخواهد در آينده كمپنى بسازد تا توليدات داخلى كشور را تقويت دهد.

منبع: انترنت