Skip to content
گذرگاه پرمخاطره
س. روشنگر
گذرگاه پرمخاطره
دلـــــــــــم گرفته دیارم به یاد دیدارت
به یاد خاطره های شیرین و پر بارت
شـــنــــیده ام ز گذرگاه پرمخاطره ات
زســـایه ســـایۀ تاریک آن شبستانت
ز راهــــیان سیاهی و جهل و تاریکی
به کهـــکشان برسد ناله های طفلانت
شنیده ام ز تقلای جغد و شب پره ها
ز کوچه کوچۀ هر شهر وده ویرانت
شدیم زار وپریشان وهرطرف پاشان
ز گرم بستر پر بــــار، زان دبستانت
ببست جادۀ پویندگی بـــه روی مــــا
که تا فلج بشود هست و بود دورانت
مگر که رهسپران چـــــراغدار دیار
در آستان گهر بار عــــشق سوزانت
دوان دوان روانند، ســوی فردا ها
که تا شفق بــــــدمانند بر شبستانت
admin2018-10-25T17:54:14+00:00
Page load link