کمر همت
سکینه روشنگر
کمر همت
رخت بر بســتــه ازین شهر دگر شادی و شوق
بس که پهن کردهمه جا فرش غم ازکین دشمن
رفت بر بـــــاد فنا هســـتــی دوران زین شــهــر
بـــس که بــاریــــد ستــم از در و از بـام وطـن
می شـــنــوم نالۀ انــسان ســـتــم کش هـــر دم
زجرشان، ماتم شـــان، راست نگـنجد بـه سخن
ای رفــیــقـــان! کمر هــمـت و غــیرت بـــنـدیم
تا بـــیـــرون رانیم ازیـــــن بادیه، نالان دشمن
padarjan2024-08-23T09:47:18+00:00