آتش دل
یاد چـــشـمــان قــشـــنگت شده سودای دلم بس که شوریده سرم، مونس و شیدای دلم
سر بــــه دنــــیا زدم و حال تو جویا گشتم زانکه در تـــــوست کلیــــــد در دنــیای دلم
راز پــر پــیچ وخـــم زلف پریـشان تو ناز بـــــرده از مــــــن همۀ تاب و تــوانای دلم
بـــشــکن حــلـــــقۀ زنجیر ســتم را هـر دم در قـــــدم هـــــای تو پیـوســته تـمنای دلم
دل به آئین تو دادم، به ره و رســــم تو نیز کـــــه توئی مرجع الهام و تــقــاضــای دلم
می نــــهـــــــم سر، به آئین وفـــا داری تــو
از تـــــو افـــروخته شد آتش شـــبــهای دلم
