عزت آهنگر

       طوطیان دشت لیلی

تا بهاران در دل  “ایران زمین”* ماوا گرفت

دخت لاله عاشقانه دامن صحرا گرفت

عطر نرگس، ذلف سوسن، خنده های نسترن

قلب بلبل را نوای شورش و شیدا گرفت

مست شد آن عاشق شوریده از عطر طرب

شاخه در شاخه، محبت نغمه ی والا گرفت

چلچله، قمری و کبک آرزو ها پر کشید

اوج پرواز رهایی، تا به ثریا گرفت

آهوان “دشت لیلی”، طوطیان “شهر بلخ”

نغمه ی” زردشت” آزادی، به دلها جا گرفت

دشت حاضر، کوه ناظر، دامن دریا گهر

عظمت نوروز در پارینگی ماوا گرفت

اندر آن “آتشگه ی زردشت” غوغای بهار

قامت تاریخ در جام کهن معنا گرفت

“نوبهار بلخ” گردید مادر فضل و هنر

 جشن نوروز طبیعت ریشه ی پایا گرفت

عزت آهنگر

18 مارچ 2024

*آن زمان” ایران زمین ” ایران امروزی نبوده مجموعه حوزه ایران زمین که از تاشکند تا بخارا و سمرقند، افغانستان و فارس، حتا نیمه های هند و عراق را در بر میگرفته.