عزت آهنگر
های مردم
ای افغانستان!
و ای ملت دربند استبداد!
در شانه هایت ابهت پامیر را
دربازوانت هیبت هندوکش را
در انگشتانت شکوه بابا را
در گامهایت طوفان هریرود را
و درصدایت غریو آمو را
به نمایشگزار
آسمائی
و شیر دروازه ات را
بار دگر آتشگاه
آزادگان مست از می آزادی ساز
تا بیگانگان دهار
و اجنبی زادگان قهار
توانائی هایت را درک و
ضرب شستت را به چشند
این لاشه های گندیده ومتعفن
عقابانت را به سخریه گرفته اند
تا شکست را پذیرفته و تسلیم شوند
یک بار دیگر بخروش
که این هرگز درشان مردمت
درتاریخ پرافتخارت
در وقار همیشه جاویدانت نبوده
و شائستۀ ملت قهرمانت نیست.