قصیده ای برای انسانیت عزت آهنگر قصیده ای برای انسانیت روز زن باز میرسد دنیا ! درد زن تا کجا صدا باید رزم و بزم گذشته ی زن را، روشنی اصل ماجرا باید ما ز تاریخ گر بیاموزیم، زن عاشق زن مبارز را هر یکی استوار میرزمد، نام این قصه را جدا باید زن آزاده را که پروازش، ناخدای بلند احساس است میرسد عقل او به رشد بشر، این حقیقت به یک ندا باید زن به نای وحصار کی زیبد، این تحجر ز جهل و جبن آید مادر فیلسوف و نخبه ی دهر! بی زمادر کی از کجا باید! بی وجود زن و رهایی او، این بشر نیست بوده میدانید؟ خالق نسل های انسانی، مرجع رشد را وفا باید عقل او در تو انکشاف نمود، رشد موزون نطفه اش تن توست قامت روح پرتوانش را، پرورش مثل گلها باید های انسان قرن بیست یکم! دانش و عقل آسمانی شد روی هر صفحه ی تمدن بین، مادری، همسری شجاع باید او فراموش میشود هر آن، که تو مشغول کشف یا هنری لیک آیینه های احساسش، در کنار تو همنوا باید. همه دانشوران این عالم، خستگی را به زن کنند تحمیل یا که باجهل و جعل دنیا غرق ، زن اسیرهمه جفا باید ره آزاده گی به پیمایید، وحشت و ذلت شما نابود بگشایید مسیر پروازش، دل آزاده را رها باید دخت آزادی و رهایی را، بزم علم و هنر دهید کادو آزمونی کنار هم بدهید، مغز ها را بهم صفا باید قلب او مرجع محبت و مهر، سینه اش پایگاه ایثار است صبر او کوهسار بی مانند، به چنین اسوه ای بها باید. زندگی شور عشق میتابد، مه و خورشید در کنار همند زن و آزادی و حقیقت را، در دلت عاشقانه جا باید. عزت آهنگر سحرگاه 6 مارچ 2024 زنان شجاع جهان در هرحالت مادران مهربان و فداکار اند هر آن و لحظه زندگی شان گرامیست padarjan2024-03-07T03:16:58+00:00
