استادعبدالهادی رهنما  

بچه آهو را

شـــــدی خصم و زدی آتش گلویی هر پرستو را      به لب ها خشک کردی نغمه های مست یا هو را

بســــاط عـــــــیش بر چیدی زبزم بوستان دردا!       به کوچاندی به تلخی ها ز شاخ سرو  کوکو را

چمن زاران کـــویران شد زجور سردمهری ها         تو آهــو کردی و کـــشـــتـــی روان بچه آهو را

ز دامان شب مهــــتــــــابی این مرز و بوم ناز          گرفتی رنگ وبوی کوکب ونسرین وشب بو را

زمین پاک دل ها را تو تخــــــم کینه افشاندی         ز یاد عشق بردی نغمه هـــــــای شاد و نیکو را

خدا را! بــر تو نفرین باد کز بانوی شادی ها           ربودی با ســــپــــاه غـــــم دل مـــستانۀ او را

ز انسان زادۀ آدم چــــه بد دیدی دراین گلشن

که بنشاندی به جایش بادریغ این غول بدخو را