زنده یاد داکتر ایوب نیزک

  یاد وارۀ خون

                              

به نام واژۀ پویش بخوان ترانه بــــخـــوان          سرود سرخ شهیدان جاودانه بخـــوان         

به هرکجا که بخون خفتگان میهـــــن را           زشورعشق وطن هست آشیانه بخـــوان

بخوان چکامۀ عشق و نبرد “رستاخیــــــز”           زعرش خطۀ تاریخ تا فسانه بخـــوان

به آنکـــــــه بهـــــــر رهـایی بنای رزم نهــاد           زاوج همت و باعزم رستمانه بخــوان

به پای “لالۀ خونین ” به لاله زار خـــون           کنار خون “عزیزان” که شد روانه بــخـوان

شراب “جرئت”و”میرویس”درشمیم”گلاب”         “شریف “گونه بیا شام و”پُردلانه” بخــوان

زنـــــور بـــــزم فـــروزنـــدنگان ” آذر” دل           برای “سرمد” و”پویا”ی این زمانه بخوان

زخـــــــون عهد وضو کن به معبد گلخـــتون           نماز قبلـــۀ ” قـــدوس” مخلصانه بخـــوان

چـــو ره فــــــروز شد از پـــرتو حماسۀ او           نـــویـــد فتــح “اسد” را دلاورانه بخوان

بـــه مـوج خـون چوشناکرد قهرمان “ماما ”           پـیـام سـرخ نـبـردش به هــر ترانه بخــوان

بــه او که داد صــمیمانه نقش”بـهـــرنـگی”           به تــیـره روزی دوران مـدبــرانه بخــوان

به زیر چکمۀ خصمت به بانگ صبح”ظفر”          خـروش”واجد”و”طغیان” “آصفانه”بخـوان

بــه یادوار”حکیم” و”محمد” و “داوود”           به رهسپاری “مختار” “سرور”انه بخـوان

فسانه ها ز “حبیب ” و “کریـــــم” پایا شد            ازین فسانه به هر صبح وهر شبانه بخـوان

بـــــه زندگانی “جاوید”جان “عطا” سازیم            سرود هستی ما تا بـــه بـیکرانـه بخـــوان

“حفیظ” سنگر رزمت چو “پهلــوان” باشد            به “کامرانی” خـود شاد و فاتحانه بخـوان

 کـنون که تازه “گلابی” به خـون شناور شد           زقطره قطرۀ خون عشق”ناصر”انه بخـوان ســرود رزم “شهیــدان پاک سامـائی”     زجان و دل بسرای و سخنورانه بخوان         

 ز”خون لاله” به گلزارشور وهلهله کــــــن       به شوق رویش فردای هــر جوانـه بخــوان

 به آنکـــــه “زندگی دیگر است اعــــدامش”            به نـام  نامی  فرمانـــدهِ  زمانـه بخـــوان

 به او که بــــــود بهین ناخــــــدای کــشتی مـا            بسوی ساحـل آزاد، ماهـــرانـــه بخــوان

  به او که روح ستبـــــرش به پایمــــردی ها            فــراز قـلــۀ  بابا  گـــرفت لانــه  بخــوان

  به اوکه نیست کــنــون بهـــــر رهنمونی مـا       زعـمـق درد چنینی تــو غمگنانـه بخــــــوان

 ازیـــــن کــرانــۀ خـون تا فــــراز دوران ها

سخن به نام “مجید” است، عاشقانه بخوان