عبدالهادی رهنما

 

گوهر ناموس

اندرین هستی ســــــرا جز مردم طرار نیست      جز دو رنگی و ریا جنسی درین بازار نیست

بی صفا گشته فضای بـــــــــا صفای میکده         یک خراباتی دگر مست از می خَمار نیست

باغ را تسخیر کرده زاغ های بـــــد سرشت        بلبل شوریده را در بــــــاغ دردا! بار نیست

سخت بر هم خورده بـــــزم دوستان با صفا      دست های فتنه هر سو عاطل و بیکار نیست

کُشته انداحساس رادر رگ رگ شور وطرب      آن ظرافت ها دگر در پنجه های تـــار نیست

گوهر ناموس گل از ریشه غارت گشته است     هرطرف بینی به جز از جلوه های خارنیست

کــــــــــــوچ کـــــــــرده آدمیت از نهاد آدمی

گفته ها بسیار یک مو در عمل کردار نیست