از: آرش آذیش

                  گذار

بیرون رفتم از

                پیلۀ تنگ تردید

گذرکردم از

              خط قرمز

و اینک

من و آفتابی دگر

آسمانی دگر

آشیانی دگر

بیش ترآشنا

بس خودی تر

برون آمدم

زانکه

ماندن روا نیست

به درماندگی

تن سپردن روا نیست

به بیهودگی

خوی کردن روا نیست

به پوسیده ها

بوسه دادن روا نیست

گذرکردم از

           خط قرمز