عبدالهادی رهنما

 

کابل قدیمی

کابل بـــیـــا که عــمر بــسی مانده گار نیست       بر لـــحـــظه های آن نـفـــسی اعـتبار نیـست

کابل بــیـــــا که تازه بـــبــیـــنی که شــهر تو        آن کابل قدیمی و گــشــت و گــــــــذار نیست

هرسو روی به کوچه وپـــس کوچه های آن        جزجنگ وجور وجهل وجنون هیچ کارنیست

هرگز مــخــور فــریب کج اندیش و سفِله را       کو را مـــیـــان ســیــنۀ دلِ داغـــــدار نیست

گـــر بـــــــا دو چشم دل به حقیقت نظر کنی       بینی که گفـــتـــه های فلان جز شعار نیست

او بنده اســـت و بــــرده به پیش خدای پول      اورا هوای عـــشــــــق به ایــل و تبار نیست

این جــــا ســـفـیر مرگ بغـل باز کرده است      برکس امـــیــد زنـــدگی در ایــن دیار نیست

در طاق خانه، جـــای ربــاب و دوتار و نی      جز یک دوعکس خفته به خون یادگارنیست

گــــویــــند بهار آمده این یک دروغ محض      در بــــاغ غــــیر عقرب و انواع مار نیست

خون می چکد ز چــشم گل و سبزه و چمن

هرگز خــــبـــر ز آمـــــــدن نو بهار نیست