عشق تو گشته بلای دل زارم چه کنم

کرده آواره به شهر و به دیارم چه کنم

همچو طالب که پی حور بهشتیست خُمار

پی میخانۀ چشم تو خمارم چه کنم

رانده ای با سپه قهر خود از خویش مرا

لحظه های شب هجران نشمارم چه کنم

رخُت آیینۀ دنیای مراد دل من

بی رخت غرق در امواج شرارم چه کنم

پشت هم کِشت دهی با نگهت شاه دلم

شاه بی اسپ و رخُ و فیل حصارم چه کنم

تو بی مهری و در سنگ دلی مشهوری

گر که بیهوده پی ات پا نفشارم چه کنم

من و تنهایی و غربتکدۀ بیگانه