ارسالی ض. نوابی

مصیبت های محصول تجاوز در افغانستان

تبصره: دندوره چیان نئولیبرال شدۀ افغانستان برای توجیه تجاوز امریکا ومتحدانش به مردم می گفتند “با حضور کشورهای پیشرفته و جامعۀ جهانی(نامی که به امپریالیستها می دادند) درافغانستان، این کشور مدرن می شود، اطفال تان به مکتب می روند، زن ها به آزادی می رسند، و …” خلاصه امریکائی ها ومتحدان تجاوزگر شان افغانستان را بهشت می سازند.

اینک بعد از نزدیک به بیست سال سلطه و حاکمیت امپریالیسم درافغانستان، ما هر روز شاهد کشت وکشتار وخونریزی و غارت وچپاول و تجاوز و فساد و فقر و دربدری های رنگارنگ هستیم  و هنوزهم این رشته سری دراز دارد.

با اینحال آیا ما حق نداریم آن توجیه گران تجاوز را هم شریک این جرم وجنایت ها بدانیم؟ وباز باید با رنگ عوض کردن شان، بعد از این همه جنایت و خونریزی وتوجیه آن توسط آنها، به حرف شان باورکنیم؟؟؟؟ و باز به سخنان رنگ وارنگ شان باورکنیم؟؟؟ اینها خودشان نمی شرمند که بازهم به ستیژ و منبر می روند و از مردم و آزادی و … حرف می زنند؟؟؟ زهی بیشرمی!

اینک یکی از اعترافات نهادهای وابسته را دراینجا می آوریم تا سندی درپهلوی هزاران سند دیگر از دستاورد تجاوز درکشورمان باشد، با قید این که اینها با وابستگی های شان حتی نیمی از واقعیت را بیان نمی کنند، وضعیت خیلی بدتر از آنست که در این گزارش آمده است:     

“سازمان جهانی حمایت از کودکان می گوید:

از هر پنج کودک در افغانستان دو تن شان از رفتن به مکتب محروم اند

سازمان جهاني حمايت از کودکان در گزارش سالانه‌ اش که به مناسبت روز جهاني کودک روز چهارشنبه(8جوزا)، نشر شد، گفته است که از هر پنج کودک در افغانستان، دو کودک از رفتن به مکتب محروم هستند.

در اين گزارش آمده که افغانستان جايگاه 157 را در ميان ديگر کشورها از آن خود کرده است. اين گزارش به بررسي ميزان دسترسي کودکان به مراقبت‌هاي صحي، آموزشي، تغذيه و امنيت آنان در 176 کشور جهان پرداخته است؛ و هم‌چنان مواردي چون کودکان کار، ازدواج زير سن، بي‌جاشده‌گان کودک در نتيجة جنگ و کشتار را در بر مي‌گيرد….

گزارش مي‌افزايد که ميزان مرگ‌ ومير در کودکان زير پنج سال، به 6.79 درصد، کودکاني که از رشد بازمانده‌اند به 40.9 درصد، کودکاني که از رفتن به مکتب بازمانده‌اند.

به 41.9 درصد و کودکان کارگر به 29.4 درصد مي‌رسد که اين موارد به عنوان چالش‌هاي اصلي‌ روي زنده‌گي کودکان در سراسر افغانستان به حساب مي‌آيد.

بر بنياد اين گزارش، به گونة شگفتي‌آوري 88 درصد از کودکان بين سنين 6 تا 24 ماهه روزانه به گونة درست تغذيه نمي‌شوند و جنگ روان در افغانستان کودکان را از دسترسي به امکانات محروم مي‌کند.

اين گزارش مي‌افزايد که آمارگيري اين نهاد نشان مي‌دهد که 15 درصد از کودکان افغانستان در نتيجة جنگ و درگيري ناگزير به ترک محل سکونت‌شان شده‌اند که بسياري از اين کودکان به فرصت‌هاي آموزشي دسترسي ندارند يا مکتب‌هاي‌شان توسط گروه‌هاي مسلح مورد استفاده قرار گرفته و يا براي اهداف نظامي، استفاده شده‌است.

اين گزارش آموزش را براي آينده افغانستان يک مسأله حياتي دانسته و گفته است در حالي که از سال 2001 به اين‌سو، دسترسي کودکان افغان به ويژة دسترسي دختران به آموزش افزايش چشمگيري داشته‌، اما در جريان سال‌هاي گذشته مکتب‌ها، معلمان و دانش‌آموزان همواره آماج حمله قرار گرفته‎اند.

بر بنياد گزارشي که به کمک صندوق جهاني حمايت از کودکان سازمان ملل متحد منتشر شده‌ است، در 5 ماه نخست سال 2018، 870 حمله، تهديد يا ترساندن دانش‌آموزان، امکانات يا کارکنان و يا درگيري در محيط مکتب‌ها از سوي حکومت، به ثبت رسيده‌است.

در اين گزارش آمده که در حال حاضر، حدود يک هزار مکتب از سوي گروه‌هاي مسلح غيرمسوول، نيروهاي امنيتي افغان و يا نيروهاي بين‌المللي ويران و اشغال شده‌است و يا هم به علت جنگ و درگيري بسته شده‌‌اند.

اين گزارش هم‌چنان نشان مي‌دهد که با وجود اتفاقات اثرگذار بر زنده‌گي کودکان هم‌چون ازدواج زير سن، بارداري‌هاي زودرس، محروميت از حق آموزش، بيماري و سوءتغديه که هنوز هم به عنوان يک چالش باقي‌است….”

منبع گزارش: انترنت