از: سکینه روشنگر

      قسم به صبح

آرام آرام دشت شب را پیمودم

تا سوسویی از افق دید روشن او

در سپیده دمان آزادی

 برسرزمین محبوبم

طلوع کند

ارزانی این طلوع زیبا

درخششی است بس ستودنی

که همواره نور می آفریند

بر تاریکی و ظلمت شب

تبلورش راه می نمایاند بر رهروان اندیشمند آزادی.

شفق این نور روزنۀ بیداریست

در تاریک ترین کوچه، پس کوچه های گیر افتاده

درتلۀ افیون دین،

 سیاهی،

 فساد و تباهی …

و من بیدرنگ فروغی از دورا دور

از شب چراغی در خلوت شب را مینویسم

قسم به صبح سپید و طلوع زیبایش

افتان و خیزان  تا انتهای راه قدم میزنم

تا تبلور رویاهایم را  

در دنیای واقعی  سرزمینم نظاره گر باشم

درین راستا به دنبال آرزوهای دیرینم

ره می جویم

و راه می پویم…..