ارسالی رحیم آذر

فیدل کاسترو، دادخواه داعیۀ انقلاب جهانی

آخرین حرف های داهیانه وماندگاردر روزهای پایانی عمراش !

فیدل کاسترو رهبرانقلاب کوبا که طی نیم قرن در راس هرم قدرت این کشور قرارداشت در سخنرانی خود درجمع اعضای حزب کمونیست درکنگره این کشوراعلام کرد به روزهای پایانی عمرش نزدیک شده و ازاعضای حزب خواست به آرمان های حزب کمونیست وانقلاب کوبا وفادار بمانند.
کاسترو ۸۹ساله که در روز پایانی کنگره سراسری حزب کمونیست درهاوانا سخنرانی می کرد، گفت :
“من به زودی نود ساله خواهم شد و سرنوشت برای من هم به مانند دیگران عمل خواهد کرد. زمان برای همه ما روزی به پایان خواهد رسید، با این وجود ، آرمان‌های کمونیست های کوبا همچنان باقی خواهد ماند تا شاهد این مدعا باشد که اگر ملتی از صمیم قلب و با حفظ منزلت بکوشد، می‌تواند به ثمرات مادی و معنوی که بشر به آنها نیاز دارد، دست یابد.”
کاسترو که در سال ۲۰۰۸بنابربیماری دردستگاه گوارشی ، قدرت را به برادر کوچکترش رائول واگذار کرد ، او همچنان درمیان خلق کوبای قهرمان و ساختار قدرت این کشور نفوذ گسترده ای داشت. فیدل کاسترو پس از ترک قدرت حضور کمتری در مجامع عمومی داشت. اوقبل بر این به سخنرانی های طولانی ۵ -۶ ساعته مشهور بود و بسیاری از سخنرانی های او در دوران زمامداری او برکوبا بیشتر از ۳ یا ۴ساعت به طول می انجامید.
کاسترو پس از سفر باراک اوباما رییس جمهور آمریکا به کوبا در نامه ای انتقادی خطاب به اوباما ناراحتی خود را ازعادی سازی روابط کشورش با آمریکا عیان کرد.
کاسترو در این نامه با یادآوری تاریخ مداخلات آمریکا در کشورش در پاسخ به برخی اظهارات “شیرین” اوباما در هاوانا اعلام کرد که کشورش به تفقد و لطف رییس جمهوری آمریکا نیاز ندارد………
بااختصاردرموردزندگی کاسترو رمیتپوان یادآوری نمود که : نام کامل اش فیدِل آلخاندرو کاسترو روث، زادهٔ ۲۱۱۳ اوت ۱۹۲۶ بوده، سیاستمدار و انقلابی نامدارکوبا درسطح جهانیست. کاسترو زمانی که دانشجو بود به یک گروه دانشجویی پیوست که علیه فساد سیاسی مبارزه می‌کردند. او در سال ۱۹۴۷ میلادی عضو حزب مردم کوبا شد که به حزب ارتدوکس هم شهرت داشت. وی سپس رهبر جناح چپ حزب شد و همان سال داوطلب عضویت در یک گروه مسلح برای مبارزه علیه نظام رافائل تروخیو در جمهوری دومینیکن شد. این گروه نتوانست از کوبا خارج شود. بارها فیدل کاسترو درطرح‌ریزی و اجرای این‌گونه نقشه‌های ضد امپریالیستی نقش داشت.
او در ۱۹۵۹ میلادی توانست، نظام فالگنسیو باتیستا را شکست داده و حکومت انقلابی کوبا را رهبری نماید .
وی علاوه بر رهبری انقلاب کوبا، از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۶ به عنوان نخست وزیر کوبا و سپس به عنوان رئیس جمهوراین کشور از سال ۱۹۷۶ تا ۲۰۰۶ مشغول فعالیت خستگی ناپذیربود. حزب کمونیست کوبا ازسال ۱۹۶۵ تا سال ۲۰۱۱ تحت رهبری وی اداره می‌شد. بر اساس قانون اساسی کوبا، منشی عمومی حزب، رهبری حکومت را نیز دردست داشت.
کاسترو یکی از نمادهای انقلاب مردمی درآمریکای لاتین به شمار می‌رود. در دوران زمامداری وی در کوبا صنایع و تجارت ملی‌سازی شد و اصلاحات سوسیالیستی دولت در سراسر جامعه به اجرا در آمد. کاسترو هم‌چنین دو دوره منشی اول جنبش عدم تعهد بود.
کاسترو یکی از شخصیت‌های بحث برانگیز جهان معاصر بوده است. وی جوایز مختلف بین‌المللی به دست آورده و حامیانش او را قهرمان سوسیالیسم، ضد امپریالیست آشتی ناپذیر، بشردوست مومن و کسی که توانسته استقلال کوبا را در برابرتهاجم های متداوم امپریالیسم آمریکا حفظ کرده، می‌ شناسند……….

روان اش شاد، حماسه ها، کارکردها وخاطرات ماندگاراش گرامی وجاویدان باد!