ارسالی ض. نوابی
فساد وبحران ارمغان تجاوز درافغانستان
روشنفکران وطنپرست افغانستان از همان آغاز تجاوز گفتند و تکرار کردند که تجاوز امریکا ومتحدانش به افغانستان جز فساد، تباهی و ویرانی وکشتار در وطن ما، ارمغان دیگری نخواهد داشت. آن زمان این گفته های واقعبینانه شنوندۀ کمتری داشت؛ ولی حالا که کارد تجاوز به استخوان ملک وملت ما رسیده، فریادهای بیشتری به گوش می رسد.
از دونشریۀ داخل افغانستان که از دو ارمغان تجاوز یعنی فساد و بحران بالآخره به فریاد آمدند، دومطلب را تلخیص و به نشر می سپاریم:
“دیده‌بان شفافیت: امسال ۴.۵ میلیون نفر به کارمندان دولت رشوت داده‌اند”
۸صبح، کابل: گزارش سالانه دیده‌بان شفافیت افغانستان نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۸ میلادی بیش از ۴.۵ میلیون نفر در افغانستان ناگزیر به پرداخت رشوت به کارمندان دولت شده‌اند.
نهاد دیده‌بان شفافیت افغانستان روز یک‌شنبه هجدهم قوس گزارش سالانه این نهاد را تحت عنوان « سنجش حجم کلی فساد در کشور و تشخیص فاسدترین و پاک‌ترین نهاد دولتی» به نشر رساند.
در این گزارش از حدود ۸ هزار نفر در ۳۴ ولایت و در ۱۴۰ ولسوالی کشور مصاحبه شده است. براساس این گزارش، ۴ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر در سال روان از روی ناگزیری به ماموران دولتی رشوت پرداخت کرده‌اند.
یافته‌های این گزارش نشان می‌دهد که مجموع پولی که مردم در سال ۲۰۱۸ رشوت داده‌اند، چیزی در حدود ۱.۷ میلیارد دالر می‌شود.
معارف و قضا فاسدترین نهادها
از سویی هم، یافته‌های این گزارش نشان می‌دهد که بیشتر مردم افغانستان، نهاد قضا و معارف را از مفسدترین اداره‌های افغانستان می‌دانند.
در گزارش این نهاد آمده است که از مجموع مصاحبه شونده‌گان، ۱۴ درصد آنان معتقدند که محاکم از فاسدترین نهادهای افغانستان هستند، ۱۰ درصد نیز وزارت معارف را فاسدترین نهاد ارزیابی کرده‌اند و ۹ درصد نیز باور دارند که دادستانی کل از فاسدترین اداره‌های افغانستان است.
براساس گزارش تازه این نهاد، یک چهارم مردم افغانستان باور دارند که فساد در افغانستان کاهش یافته است. ارزیابی دیده‌بان شفافیت نشان می‌دهد که میزان فساد نسبت به سال ۲۰۱۶ از ۴۷ درصد به ۳۳ درصد کاهش یافته است.
این نهاد در گزارش تازه خود آورده است که ۶۱ درصد مردم از وضعیت فعلی افغانستان رضایت دارند. هرچند براساس گزارش این نهاد ناامنی از اصلی‌ترین نگرانی‌های مردم است. پس از امنیت، فساد و بیکاری نیز از نگرانی‌های عمده مردم افغانستان است”.
ونشریۀ دیگری می نویسد:
“یکی از سیاست های کارآزموده آمریکایی که بارها در کشورهای مختلف نتیجه موفق داشته است، بحران آفرینی است.
در حاشیه ایجاد بحران های خورد و بزرگ، اکثر نقشه های غیر قابل اجرای آمریکایی قابل اجرایی می شود و تمامی موانع از سر راه نقشه های سخت و پیچیده کنار می رود.
در افغانستان نیز اجرای این نقشه هرچند در اوایل با مشکلاتی همراه بود اما اینک در زمان زمامداری جناب اشرف غنی به آسانی در مواقع مختلف و در مکان های متفاوت اجرایی می شود.
سفارت آمریکا در کابل که تعداد پرسنل آن از چهل نفر به چهارصد نفر و بترتیب اینک به هزار و چهارصد نفر رسیده است، تعداد قابل توجهی را به گروه ایجاد بحران سپرده است تا مردم و کشورهای منطقه بیشتر مشغول رفع و حل بحران های موجود در افغانستان باشند و از امور اصلی غارت افغانستان دور بمانند.
گروه ایجاد بحران در سفارت آمریکا که از سال ها قبل تشکیل شده بود از تعداد ده نفر به سیصد نفر ارتقا یافت و اینک وظیفه این گروه، خلق بحران های جدید جهت انحراف اذهان عامه مردم افغانستان است.
این گروه به چهار دسته پنجاه نفری و یک دسته یکصد نفری تقسیم شده است که دسته های پنجاه نفری هرکدام در قسمت های ایجاد بحران و بررسی راه های پیاده شدن آن در تقسیمات نظامی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی طرح های خود را به دسته یکصد نفری ارایه می کنند تا آنان پس از بررسی نهایی زمینه عملی شدن طرح های بحران آفرینی را فراهم آورند.” (افغانپپر)