سکینه روشنگر

                                      فریاد                

درود گرم من  برتو

                  به تو ای زن، ای مادر

به تو ای خواهر و ای مهربان دختر

به تو  همرزم و همسنگر

 ز دست  رنج های بی کرانت

              در شبستان سیاه و تار ظلمانی

زنم فریاد، فریاد

 تا فروریزد، سقف برج و باروی ستم

                               هرلحظه و هردم

برای پینه های دست و پایت نازنین مادر

برای ناله های جانگدازت

               از خشونت های رنگارنگ

                                               نالانم

برای زیستنت در شامگاه سرد

درون دخمۀ ویران معتادان     

       برای سوختن جسم و روانت

                              از ستم های جهان سوزان

دلم پیوسته لرزان است

                               هراسانم

زنم فریاد، فریاد

               تا ورای دور

آن خشم ستم سوزت

               غریو درد  جانسوزت

زنم فریاد، فریاد

آن صدای در گلو خفته

             ز بیداد ستم بر زن

                   ز شام تیره روزی ها

                            که در باور نمی گنجد

!ولی ای زن، ای همدرد

 بیا با هم بپوئیم راه درمان ستم بر خود

فروپاشیم طلسم جهل و نادانی

               شکافیم سقف پولادین استبداد

                                     که تا               

پایان بیابد تیره بختی

                 زن ستیزی

برای من

              برای تو

برای جمله زن ها اندرین عالم