رحیم آذر
سیلاب
آیا درازنای این شب سیاه را پایانی هست،
که آرمان های انسانی تحقق یابد؟!
اگر رزمندگان تشنه لب آزادی
به سوی دریاهای خروشان بشتابند،
باغ ها سبز،
درختان نورس قد می کشند
وخاک یأس و ناامیدی
دوباره بارور می شود
و جنگل انبوه
آشیان و پناه گاه مصئون
کبوتران صلح و پرندگان آزاد می شود.
من باور دارم
اگر
ما همه باعزم و رزم استوار و پایدار خویش،
چون خورشید
برفراز این شهر زخمی بتابیم،
از گرمایش
صخره های یخ زدۀ سکوت
آب می شود
و خروشندگی و رزم را
به نام آزادی انسان
سیلاب می شویم
****
