س. روشنگر

سال نو با ورق خوردن برگ های خونین رقم خورد

سال نو با ورق خوردن برگی نو آغازیدن گرفت تا آن چه در مورد برخورد ها و عملکرد های  ما نسبت به زندگی خود و دیگران، طبیعت و سایر پدیده های اجتماعی و طبیعی ناگفته و ناشنیده مانده در صفحۀ نوی ثبت کتیبۀ خارائین تاریخ گردد.

مسلما ً انتظار و امید ما این است که دراین برگ نو طرح های نو برای محو استعمار و استثمار و جنگ و خشونت برانسان، به علاوۀ ویروس تباه کن کرونای ساخت امپریالیسم، با مبارزات پرشور آزادی خواهان جهان پی ریزی و به کار گرفته شود؛ تا دیگر انسانی به دست جباران جهان به خون نغلتد، انسانی دیگر به خاطر ملیونر وملیاردر شدن چند طفیلی، گرسنه نخوابد، تا انسانی دیگر توسط داروغه های ستم آزار و اذیت نشود، تا زنان دیگر در زیر سیطرۀ  کهن و گند آلود خونخواران مرد سالار به زنجیر استبداد بسته نشوند، طفلان معصوم بدون دغدغه آرام و آسوده، دور از گزند آفات تجاوز و آزارهای جنسی بتوانند درس بخوانند، واژه های نو بیاموزند و راه بهتر زیستن را جست و جو کنند.

با این امید ورق دیگری، ورق خونین دیگری از زمان را پشت سر می گذرانیم و آرزو داریم که انسان امروزین بتواند با تکانی عظیم بر همه پلیدی های پارینه،  مرز تجاوز، ستمگری، تبعیض و قوم گرایی، نژاد پرستی و دین  و مذهب گرایی را درهم بکوبد  و همچنان رنگ های تفرقه افکن زبان و ملیت و منطقه را بزداید. نیاز ما انسان های امروزین برآن است که با عبور از مرزهای خودساخته و تحمیلی یاد شده هر چه بیشتر به انسان و انسانیت فکر کنیم تا با ارادۀ قوی سازنده و تکاملی دست به دست هم داده قله های نامکشوف زندگی و زمان را درنوردیم و به پیروزی های چشمگیری دست یابیم.

در حال حاضر نظام سرمایه داری درمجموع جهان قانون جنگل، یا به عبارت دیگر “داروینیسم اجتماعی” را مسلط ساخته که برمبنای آن زورمندان، ناتوانان را از همۀ مزایای زندگی محروم می سازند و حق شان را، حتی خودشان را می خورند و بر آن ها ستم می رانند.

همین نظم بیدادگرانه با شدت چند برابر، به کمک  و پشتوانۀ محکم استعمارگران امریکائی ومتحدانشان وبه وسیلۀ ایادی مرتجع و واپسگرای مزخرف تا دندان مسلح در کشور ما افغانستان حاکم است که متاسفانه روز تا روز هست و بود مردم مظلوم ما را به نابودی می کشاند. تئاتر انتخابات می سازد و به شکل مسخره ومذخرفش از آن دو عروسک خیمه شب بازی به نام رئیس جمهور بیرون می کشد.

 قانون زور گویی و زورمداری حاکمیت استعماری – ارتجاعی، باعث فرار نسل جوان و تحصیل کرده و نیروهای آگاه از جامعه می گردد، بدینسان رنگ نگون بختی را تیره تر ساخته و جامعه را به طرف خرافات و قهقرای قرون وسطایی سوق می دهد. حال دیگر برآگاهان جبهۀ خلق همچو روز روشن است که فراردادن نسل آگاه هم یکی از طرح های ظالمانۀ امپریالیزم برای محو فرهنگ سالم و بارور و رشد عقاید نا سالم و نازا و در جهل فرو بردن مردم است که متاسفانه دراین راه خیلی هم بدون مانعه به پیش می رود.

ما معتقدیم که اگر داروینیسم اجتماعی در جامعۀ ما از سیطره اش به زیر کشیده شود و دیگر زمینۀ رشد نیابد و زورمندان از اریکۀ زور فرود آیند، شاید به گونه ای مردم مظلوم ما نفس راحتی بکشند. در عین حالی که باور داریم: تا زمانی که همه باهم دست به دست هم ندهیم و همدیگر را در راه رشد آگاهی و شناخت دشمن اصلی و تضادهای درون جامعه یاری نرسانیم و دوست و دشمن و غش وسیمین را درست تشخیص و تفکیک نکنیم و علیه پلیدی هائی که عامل این همه نابسامانی اجتماعی شده اند، مبارزۀ منظم و پیگیر و بی امان نکنیم، بیرون رفتن ازین پرتگاه مهلک ممکن نخواهد بود.

پس بیا تا من وتو ما شویم و به هم باوری برسیم  و آگاهی خود را برای ورق زدن و زدودن صفحات  خونین و سیاه تحمیلی بر دفترهستی مان، رشد دهیم و آنگاه صفحۀ نو وطرحی نو برای زندگی شایستۀ مان براندازیم که درآن از هیولاهای امپریالیسم و ارتجاع وکرونا اثری نباشد.