شیخ الشعرا استاد فدائی

 

          زنگ خطر 

وطن ای سنگر خون صحنۀ پیكار وطن 

وطن ای پایگهی خصم جهانخوار وطن

وطن ای دست خوش سلطۀ اغیار وطن 

وطن ای بیــشــۀ  شیران  فداكار  وطن 

                      کز توهرگوشه صدائیست به آهنگ دگر

ای وطن بــــی كس وبی یار ومدگارنه یی 

تا ابــد در كــــف اغـــیـــار گرفتار نه یی 

خالی ازمــردم رزمــــــنده و بــیدار نه ئی 

بیش ازاین طعمۀ هردشمن خونخوارنه ئی

                                نكند در تو اثر بازی و نیرنگ دگر 

چند روزی مكن اندیشه اگر خوارشدی 

بزم ناموس فـــروشان ستمگار شدی

دجلۀ خون شدی وعرصۀ كشتارشدی 

آخر از خوابگران سرزده بیدار شدی 

                              نخورد پای تقلای توبرسنگ دگر 

رمـــــــز وابستگی و ســفـسطۀ پـــاكستان 

خیمه شب بــازی و بزم همه دریوزه گران

سرنوشت تو و این مـلـــت غارت شده گان

راه بس تنگ وفرس لنگ وگذرگه نه عیان 

                        هست هردم زخطر قافله را زنگ دگر 

شرط آزادی ما گر كــه به تسلیم و رضاست

ای جهان پوچ میــنـــدیش گمان تــوخطاست 

كمك ازهركه بدین شرط به مـــا زهر جفاست 

گر زامریكه وگر چین وگر ازهرچپ و راست 

                         ما به گردن ننهیم حلقۀ پالنگ دگر 

ای وطن این همه بیداد وجفا می گذرد

جور صـــیــاد و گرفتاری ما می گذرد

ظلم فرعون و خروش ضــعفامیگذرد

نوبت كا خ نشینان  دغـــــا می گذرد

                      نكند پشت ستم تکیه به اورنگ دگر

ای وطن زندۀ عشق تونمیرد هرگز

جز بفریاد توطبــعم نصفیرد هرگز

مرغ آزاد اســـارت نپــذیرد هرگز 

تا قیامت بجهان جای نگیرد هرگز 

                   سرخی خون شهیدان تو را رنگ دگر