عبدالهادی رهنما

                                                         

زلفین یلدا

مگردان رخ که بینم مـــستی چشمان شهلا را        و از خاطر بیرون سازم مــی انگور و مینا را

ز عطر پیکرت بر جان و دل آرامــــشی بخشا       به شرمان باحضورت جلوه های عطرصحرارا

به رخسار محبت بوسه ها با مــهــــربانی زن       مرمت کن به لبخندی دل بـــشــــــــکسته مارا

دل مجنون تبارم را مران از در گـــهـــی نازت       دوباره زنده کن افسانه های عـــشــــق لیلا را

به سوی من چو می آیی بکن لطفی عزیز دل        چو پروانه برقص آور سر زلـــفـــیـن یلدا را

به پیمانت لباس خاص از جنس وفا پوشان           بکن با مشعل امـــیــد روشـــــن راه فردا را

تودنیای منی بی تو، به کامم زندگی تلخ است

بیا شیرین نما برمن حلول روز و شب ها را