سکینه روشنگر

زبان حال مادر وطن

مادرم من

مادر آزادگانم،

مادر دلدادگانم،

          کشور افغانستانم

مادر این خلق محروم، مادر آن عاشقانم

                        مادر آن قهرمانان، مادرجانباختگانم

روح من، رویای من،

می تپد در هر نفس از بهر تو محبوب من، فرزند من!

***

آری آری!

خوب می دانم

که تو با مهر خواهی ساخت دنیائی که مادر آرزو دارد

خانۀ ویرانۀ تو

خانۀ ویرانۀ او

خانۀ ویرانه در این سرزمین

          بهرآبادی تقلای فراوان آرزو دارد

               جهد و پیکار مداوم جست و جو دارد

                                    از شهامت، پایداری گفتگو دارد

توته های قلب مجروحم بگیرد جان دوباره

                           با صفای مهر و عشق تو عزیزم

بیش ازین دیگر تو دلگیرم نکن جانا

بیش ازین دیگر تو تحقیرم نکن جانا

بیش ازین مگذار دشمن خنجر خونین خود را

                      بر رگانم، پیکر افسرده حالم، سخت بفشارد

***

من دگر از جنگ، ویرانی  پریشانم

             من دگر از وحشت و دهشت هراسانم

                                از تجاوز، از اسارت سخت بیزارم

آرزو دارم که باز آزاد باشم

                با حمایت، همدلی آباد باشم

آری، آری

        بشنو از من این سخن فرزند محبوبم

مادرم من

مادر این مردم غلتیده درخون

                            مادر پاکباختگانم

در رگانم مهر فرزندان من جاریست

                         در روانم یاد شان باقیست

                               در وجودم عشق شان جاریست

آری!

فرزند دلیر و سرفرازم

بشنو از من:

              عاشق آبادی ام من!

                           عاشق آزادی ام من!