عبدالهادی رهنما

راهبری پیدا نیست

عـــــمر بگذشته و بو از سحری پیدا نیست      از گلستان زمـــــــــان عطر تری پیدا نیست

مرغ خوش نغمۀ شادی وطرب غرق سکوت    هر طرف می نگری جز خطری پـــیدا نیست

عشق کشتیم و بــه صد خون جگر دادیم آب     وای و افسوس کز او بار و بری پیدا نیست

راه گم کـــــرده دوانــــیـــم مــــیــــان توفان     سال هــــــا می گذرد راهـــبــری پیدا نیست

از جوانمردی و احساس و محبــت در شهر     هر چه گــــشـــتیم دریغا! اثری پیــدا نیست

چشم امـــیــــد به رخسار زمــان دوخته ایم      هُد هُدی بال زنــــــان با خــبری پیدا نیست

مشکل کار من و تـــــو گهی آســــان نشود

ز آن که در دهکده نیکو سیری پیدا نیست