در دهلیز تاریخ استاد احمدشاه ستیز در دهلیز تاریخ جرقه های اند که اولین بار به دست زنان پیکارجو روشن شدند تا نظام سرمایه را به لرزه در آورند، با اعتراض بر بی عدالتی با اعتراض بر عدم تساوی حقوق زن و مرد با اعتراض به اینکه زنان را شهروند نمی دانستند بلکه کالائی بودند درجه دوم و سوم نسبت به مردان با اعتراض به اینکه دستمزد زنان به مراتب کمتر بود نسبت به مردان . با اعتراض به اپارتاید جنسیتی. درفش مبارزاتی این امر بزرگ را زنان مبارز و معترض به دوش کشیدند و از آن روز هشتم مارچ در تقویم جهان رقم خورد به نام روز آزادی باز هم، جرقه های مبارزه بر علیه اپارتاید نژادی را زنان روشن کردند که دیگر به تنگ آمده بودند از بی عدالتی نظام سرمایه. اولین بار زنی سیاه پوستی، در برابر تبعیض نژادی قد علم کرد و شیپور آزادی را به صدا دراورد و‌مدعی شد که سیاه و سپید تنها رنگ پوست است و خون سرخ در رگ های هردو جاریست. باز هم اعتراض سرتاسری زنان نخستین جرقه های انقلاب بزرگی را در تاریخ بشر روشن کرد، انقلاب کبیر اکتوبر این جرقه ها در دهلیز تاریخ ادامه داشت این بار بر علیه بنیادگرایی و استبداد مذهبی. برای دادخواهی مهسا امینی هزاران زن ایرانی پیکارجو به جاده‌ها ریختند و با شعار “زن، زندگی، آزادی” نظام بنیادگرایی و زن ستیزی آخوندی را به لرزه در آوردند . شعله های این آتش سرتاسر ایران را فرا گرفته بود خواب از چشمان آخوند متعصب و متحجر پریده بود زنان پیکارجو و معترض میهنم در شهرهای بزرگ کشور با شعار “ کار، نان، آزادی” “اشتراک زنان در تمام شئون زندگی اجتماعی”، “تحصیل حق ماست” نظام بنیاد گرایی را به لرزه دراوردند. نه از فیرهای هوایی ترسیدند و نه از شکنجه و زندان. آنها در دهلیز تاریخ افتخار آفرین شدند و جرقه های اعتراض را در هر گوشه و کنار میهن روشن نمودند. از اینجاست پیوند کار و تلاش زنان معترض کشور، با هشتم مارچ روز پیکار و مبارزۀ زنان جهان برای عدالت برای تغیر، برای صلح برای آزادی padarjan2024-03-11T06:44:23+00:00
