زنده یاد داوود سرمد

                      درس تلخ               

        پــيــش آمد قيام عظيمى نشست مــاست 

        آبـــستن  نــبـــرد نوينى  شكست  ماست 

        با گام احتياط  بــــه مــنزل  توان رسيد 

        ازپا فتادن حاصل آن خيز وجست ماست 

        يـــاران، زخواب غـــفلت سنگين بدر شويد

        چون، سرنوشت وهستى ملت بدست ماست 

        احســـــاس  رزم جوئى مـردانه  در نبرد 

        درخون پاك  مردم  ميهن  پرست ماست 

         هرنعره اى كه پشت زمين را تـكان دهد 

         فرياد خشم  سركش توفان  مست ماست 

         در چشم ما زبانه كشد، شعـــله هاى عشق 

         رام هوس نه ايم، هوس رام شست ماست 

          مـــا يكه نيستيم  در اين دشت سينه سرخ 

          چون لاله هاى تشنه همه، هم نشست ماست 

         پيونـــد اســـتــــوار چو انگشت هاى دست 

         در وحــــدت  فشرده ى بالا و پست ماست 

         هـــرگـــز مجاز نيست پراگنده زيستن !!!!  

         جمعيت ســتم نفسان، در گسست ماست 

         در ســـایۀ  سلام، بسى  حيله  خفته است 

         اين درس تلخ، تجربۀ بود و هست  ماست 

         “آزاده” ايــم هم چوعقاب  ســـپـــهر  تاز 

         “سرمد” نه بند هيچ كسى پاى بست ماست