آذر

حماسۀ سوم حوت ۱۳۵۸ش فراموش ناشدنی است 

چهل سال قبل از امروز مردم شجاع و سلحشور کابل با قیام حماسی و افتخار آفرین شان نفرت و انزجار عمیق خود را علیه سلطۀ استعماری سوسیال امپریالیسم شوروی و ایادی  میهن فروش و جلاد پیشۀ آن، باند های “پرچم” و “خلق” ابراز داشتند. درین روز مردم غیور ما با ایستادگی در مقابل “ارتش سرخ” اشغالگر و متجاوز شوروی با سردادن شعار دشمن شکن “روس ها ازملک ما بیرون شوید!…” صفحۀ زرینی را با خون شان در تاریخ معاصر کشور ما نوشتند. متجاوزین روسی و ایادی بی مقدار آن، این قیام برحق و آزادی خواهانۀ مردم قهرمان کابل را با رگبار مسلسل از زمین و هوا پاسخ گفته و جمع کثیری از آنان را به خاک و خون کشیده و تعداد زیادی را روانۀ زندان نمودند. تاریخ کشور ما هرگز آن را از یاد نخواهد برد و فریاد آزادی خواهانۀ آنان در امتداد زمان پژواک خود را خواهد داشت.

امسال چهل سالگی حماسۀ سوم حوت  زمانی فرا می رسد که کشور ما بازهم همچنان در اشغال امپریالیسم امریکا قرار دارد. اشغالگران در کشور اسیر ما  هر روز مصیبتی و ماتم تازه ای برای مردم در بند اسارت ما می آفرینند. قوای اشغالگر و متجاوز امپریالیستی به طور روزمره از کشتن مردم بی دفاع ما در نقاط مختلف کشور به شمول زنان، مردان و کودکان دریغ نمی ورزند.

نیروهای سیاه و مزدور طالبی نیز به اشکال گوناگون و با حمله های انتحاری طراحی شده به وسیلۀ آی. اس.آی پاکستان و اربابان پشت پرده اش، مردم فلک زده و بی چارۀ افغانستان را در قراء، قصبات و شهرها، در مکاتب و مساجد و در اماکن عمومی به خاک و خون می کشند.

در حالی که دولت بی کفایت و مزدور کابل به دستور اربابان خود، هر روز بر طبل آشتی می نوازد، در تحت حاکمیت امپریالیستی در کشور اشغال شدۀ ما روزنۀ امیدی برای خروج از این شرایط نا به هنجار وجود ندارد. فقر روز افزون و گسترده، بیکاری جوانان و نیروی کار کشور، سرمای زمستان و بلند رفتن مواد اولیه، رشوه ستانی، فساد گستردۀ اداری و مشکل فراگیر مواد مخدر و هم اکنون جنگ قدرت و طرح تشکیل حکومت های رنگارنگ و تفرقه افگنی قومی… همه مصائبی اند که از سوی اشغالگران و دولت پوشالی در حق مردم هردم شهید و مجبور ما روا داشته می شود و چنین می نماید که این مصائب را پایانی نیست. درین میان در بین دو نیروی اهریمنی امپریالیسم اشغالگر و ایادی آن و نیروی سیاه و مزدور طالبی، مردم در تعیین سرنوشت شان در حالت اسفناک جاری کدام نقشی ندارند و قربانی این دو نیروی اهرمنی اند.

ولی با گذشت هر روز شناخت مردم افغانستان از ماهیت وطنفروشانه و ارتجاعی جناح های مختلف رژیم مزدور و اهداف امپریالیستی اربابان اشغالگرش و همچنان از تحریک سیاه و مزدور طالبانی بالا می رود.

این روزها که در اکثر نقاط کشور ما، ماتم های بزرگی درکشتار مردم توسط انفجار وانتحار امریکا وطالب برپاست، ولی قدرت طلبان مزدور و قلاده به گردن، به اشارۀ اربابان خود برای گرفتن سهم بیشتر از پیکر پرخون مردم از طریق قدرت بیشتر، دانه های کثیف تفرقۀ قومی پاشیده وجنگ افروزی می کنند. مرگ وننگ براین جانیان حرفه ای!

اما اشغالگران و سران رژیم مزدور دست ساختۀ شان باید بدانند که عمر حاکمیت ننگین شان زیاد دوام نخواهد آورد. آنان به یاد داشته باشند که سرنوشتی بهتر از تره کی، این نابغۀ جنایت، امین جلاد، ببرک روباه و نجیب خاد در انتظار شان نبوده و مسلماً بدون گور و نشان خواهند رفت و حتی خاک این سرزمین از پذیرش اجساد متعفن آنان عار دارد.

 ــ گرامی باد یاد شهدای سوم حوت ۱۳۵۸ ش!

ــ مرگ و نفرین بر قاتلان روسی، ” خلقی” و ” پرچمی” آن ها!

ــ مرگ بر امپریالیست های اشغالگر امریکا و ارتجاع هار و خونریز همسرشت آن!