جوانه

تو ای فرشتۀ مهر آفرین رویا ها
بیا دمی به  صفای چمن روانه شویم.
درین بهار گر آیی به  جلوۀ بستان
ز واژگان غزل مست وشادمانه شویم
سحر به مستی دریا و موج توفانش
صدای پر تپش موج را ترانه شویم
به عشق سجده نماییم و سر فرود آریم
همای معرفت عشق را سمانه شویم
سرود سرخ رهایی شنیده ایم به غرور
برای رویش گل های نو جوانه شویم
پی شکستن زنجیر حاکمان ستم
غریو رزم  زنان وطن رسانه شویم
حدیث تلخ ستم را زخواهران شنویم
طلسم جهل بسوزیم و پشتبانه شویم
درین دیار که آتش زنند بیخ و بنش
دوباره لاله بکاریم، ز نو فسانه شویم