Skip to content
توحش نظام سرمایه و اوج وحشتناک نا برابری اجتماعی
ترجمه وتتبع رحمت ایماق
توحش نظام سرمایه و اوج وحشتناک نا برابری اجتماعی
قریب به % ۸۲ ثروت های بدست آمده در سال ۲۰۱۷ م به یک درصد سرمایه دار تعلق گرفته، واین در حالیست که وضعیت اقتصادی( %۵۰ ) پایین جامعه هیچ تغییری ننموده است.
بر مبنای گزارش آکسفام، قریب به نیمی ازجمعیت جهان از ثروتهای تو لید شده در سال ۲۰۱۷م بی بهره بودند.
ثروت ۴۲ نفر بلیونرها درسراسرجهان برابر به در آمد نصف کل جمعیت در سیارۀ ما می باشد.
در طول سال گذشته ثروت ملیادرهای جهان ۷۶۲ ملیارد دلار افزایش یافته، این مبلغ کافی است تا فقر شدید را هفت بار در روی سیارۀ ما محو نماید.
چهارفرد ثروتمند وابستۀ امریکا در اندونیزی – جائی که امپر یالیسم امریکا در توطیۀ بعد از بر انداختن “احمد سوکارنو”، نیم ملیون کمونیست را قتل عام نمود – ثروتی برابر به ثروت 100 ملیون نفوس آن کشور را تصاحب نموده اند. بقیه 133 ملیون تن در فقر کامل بسر می برند.
مثال دیگر نابرای وشگاف طبقاتی، یک کار گر با حد اقل مزد روزانه، 19 سال تمام ضرورت دارد که برابر در آمد یکماه فرد یک در صد بالا را بدست بیاورد.
وقتی که ما در برابر نابرابری اجتماعی واقتصادی در کشور های به اصطلاح انکشاف یافته، مانند امریکا صحبت می نماییم، ایالات متحده امریکا، امپراتوری نظام سر مایه داری جهانی در صدر آن قرار دارد.
مثال در آمد یک روزۀ معمولی یک مدیر عامل یک شرکت بزرگ، برابر به درآمد یکسال یک کار گر معمولی می باشد.
ثروت سه تن از ثروتمندان ایالات متحده امریکا برابر به دارایی های بیش از نصف نفوس طبقۀ پایین، ویا 160 ملیون جمعیت آن کشور می باشد.
آکسفام به نقل ازسازمان بین المللی کار (International Labor Organization ) می گوید که در سال ۲۰۱۶ م به تعداد ۴۰ ملیون کارگر به کار برده گی کشانیده شده، و از جمله ۲۵ ملیون تن آن به کار اجباری سوق داده شده است.
بر مبنای داده های سازمان بین المللی کار، در کشورهای به اصطلاح در حال رشد، از هر سه کار گر، یک تن آن در فقر زیست دارند.
بر مبنای گزارش ۲۲ جنوری ۲۰۱۸م سازمان بین المللی آکسفام ( Oxfam )، یکی از بزگترین گروه بین المللی امداد رسانی، متشکل از بیش از ۱۷ سازمان، که در بیش از ۹۴ کشور در سراسر جهان فعالیت دارند، راپور واقعاً تکان دهنده ای را از افزایش غیر قابل تصور نابرابری اجتماعی وتوزیع ثروتها در سراسر جهان ارایه داشته است.
ساز مان مذکور همه ساله در رابطه به شگاف طبقاتی وثروت ها، همزمان با تدویر نشست نخبه گان نظام سر مایه داری، شامل: سران بزرگترین انحصارات، الیگارش ها، گرداننده گان و صاحبان سر مایه مالی، رهبران کشورها، که در حقیقت همان یک در صد بالا را نماینده گی می نمایند، در مجمع اقتصادی جهانی، ویا( The World Economic Forum )، که در جنوری هرسال، در شهر داووس – سوئیس، جمع می شوند، ارائه می نماید. در اصل همین ها هستند که مصیبت هائی را در طول تاریخ، بخصوص از جنگ جهانی بدینسو، برای بشریت به ارمغان آورده اند.
از تمام ثروت های بدست آمده در سطح جهان در سال ۲۰۱۷، % ۸۲ آن به یک در صد بالا تعلق گرفته، وبقیه 3.8 ملیارد از جمعیت جهان، یعنی بیش از نصف نفوس جهان هیچ چیزی را بدست نیاورده اند.
در حال حاضر تعداد بلیونرها به ۲۰۴۳ تن می رسد، ودر ظرف هر دوروز به تعداد یک تن ملیاردر به در جمع آنها افزوده می شود.
گزارشات آکسفام همه ساله افشا می نماید، که ثروت عده ای انگشت شمار، با بلعیدن حریصانه وبیرحمانۀ در آمد ها از رنج کار بلیونها انسان در سراسر جهان، بدون داشتن منطق وخرد انسانی، حق آن هارا تصاحب می نمایند.
” در سراسر جهان اقتصاد، ثروت یک در صدی بالائی ها، در نتیجۀ زحمت کارگران با مزد های پایین بدست می آید.”
بر مبنای ار قام ارایه شده توسط اکسفام در سال گذشته، مبلغ زیادی از قبل حقوق پرداخت ناشدۀ زنان به این سرمایه های یک در صد بالایی افزوده شده که به ده تر یلیون دالربا لغ گردیده است.
بر مبنای یک نظر سنجی سازمان بین المللی کار، تقریبا از هر سه کار گر، یکتن در کشورهای روبه رشد ودر حال توسعه (همان کشورهای جهان سومی ساخته شده توسط استعمار کهن، واکنون استعمار نو – از این قلم )، در فقر زنده گی دارند، واین رقم در حال افزایش می باشد.
در گزارش آمده که اتحادیه های کارگری هدف قرار گرفته و سرکوب می شوند و کار گران از حق دفاع ازحقوق شان محروم میگردند.
در سال ۲۰۱۷ م، حمله بالای اعضای اتحدیه های کارگری، در ۵۹ کشور جهان ثبت گردیده و ۱۱ تن از فعالین کار گری به قتل رسیده اند( در کشور های هند، بنگله دیش، ایران، افغانستان…. فعالین اتحادیه های کار گری به صورت بیرحمانه شکنجه و زندانی می شوند،… وهمه این ارقام محافظ کارانه است ، یقیناً چندین برابر می باشد – از این قلم).
سه ربع از کشورهای جهان، به انواع بهانه ها، اعتصابات کار گری را اجازه نمی دهند.
از همه بیشتر، استثمار شده گان ۴۰ ملیون کارگری هستند که در سال ۲۰۱۶ به صورت بیرحمانه، اجباراً به کار برده گی، برده گی دوران مدرن، در صنایع تولیدات غذای بحری، دوخت وتولید البسه، و تمیزنمودن ساختمانها کشانیده شده بودند. (کار گران مها جری که بدون سند هستند، در همین ارو پای متمدن، در کارهای شاقه تمیز کاری وساختمانی،…. با حقوق ناچیزمصروف هستند، این کشورهای جنایتکار وتجاوزگرچندین جانبه بر حقوق کارگران مها جر تجاوز می نمایند. مثلاً اشغال کشورهای شان وبه برده گی کشانیدن آنها. بنا بر ارقام خود شان 62 ملیون، وبر مبنای ار قام دیگر پژوهشی بیش از 200 ملیون انسان به حیث مها جر مورد استثمار هستند. من همه این تجارب را مانند صد ها هزار از مهاجرین هموطنم، ودیگران قبلا تجربه نموده ام – از این قلم ).
سازمان جهانی کار تخمین می زند که به تعداد ۲۵ ملیون کارگر به برده گی کشانیده شده در سراسر جهان کار اجباری می نمایند.
بر مبنای ارقام ارایه شده، یک کارگرمعمولی از سالهای ۲۰۰۶- ۲۰۱۵ شاهد افزایش متوسط ٪۲مزد خویش بوده، واین در حالیست که ثروت ملیاردرها طی این مدت ۱۳ در صد بزرگتر گردیده است.
گزارش میشود که 3/2 حصۀ ثروتهای بلیونرها، پولهای زالویی است ، درعوضی که از کار وزحمت بدست بیاورند، از وراثت، وانحصارات، و سفته بازی و غصب زحمت دیگران بدست آورده اند.
تخمین زده میشود که طی دودهه ای آینده ثروت ۵۰۰ نفر ثروتمند جهان به ۲.۴ تریلیون، بالاتر از مجموعۀ عواید نا خالص کشورهند ارتقاء خواهد یافت.
اکسفام یاد آور میشود که ملیاردرها با استفاده از سرمایه های عظیم شان، سیاست های عام المنفعه را در جهان در انحصار شان در آورده اند( بخصوص درکشور های “جهان سوم” از طریق اعمال سیاست های ریاضتی – تعدیل ساختاری، کاهش هزینه های اجتماعی، خصوصی سازی منابع، گریز سرمایه داران بزرگ از پر داخت مالیات و.. ، کشور تحت اشغال ما افغانستان بخشی از همین ها است- از این قلم) به سر مایه های شان انباشت مینمایند.
اما در مورد افغانستان!
آکسفام در مورد افغانستان، کشور ویران شده وتحت اشغال ما، قبلا گزارش جداگانه ای را ارایه داشته ومشعر است که افغانستان از جملۀ فقیر ترین کشورهای جهان به شمار رفته و۳۶ در صد از نفوس افغانستان در زیرخط فقر زنده گی دارند. از نظر محققین دیگر، بیش از ۵۰ در صد مردم افغانستان در تحت خط فقر زنده گی دارند.
درگزارش اکسفام آمده که: از هر پنج طفل که در افغانستان به دنیا می آید، یکی آن نمی تواند پنجمین سال تولد خویش را ببینند.
در جای دیگر گزارش در مورد افغانستان آمده: “افغانستان از جمله خطر ناکترین کشورها برای زنها است. “
یکی از بهانه های تجاوز واشغال کشور ما توسط امپر یالیسم امریکا دفاع از حقوق زنان بود؛ ولی طی پانزده سال تجاوز امریکا ومتحدانش آمار ستم وتجاوز برزنان بالا رفته است ؟؟؟؟؟؟؟؟(واکنون هم با سپردن افغانستان به طالبان وحشی، کشور را به جهنم انسانها تبدیل نمودند).
این وضعیت اکثراً زمانی بالای ملت ما تحمیل گردیده که جهادیست ها، طالبان وسران مافیای مواد مخدر و برادران قاچاقچی( کرزی و فهیم و خلیلی و برادران)، در افغانستان قدرت را به دست گرفته وبعد از آن امپریالیست ها ریزرفی دیگر شان اشرف غنی را برای تداوم بر نامه های استعماری وتداوم فقر وسیه روزی در کشور، بالای ملت ما تحمیل نموده اند. تکنوکرات های وطنفروش غرب زدۀ مثل سپنتا نیز نه تنها توجیه گر این سیاست ها در کتاب های عریض و طویل شان می شوند، بلکه به قول خودشان تنظیم پیمان بردگی با امریکا را نیز مدیریت کرده اند.
سران جهادی و رده های بالایی سیاسی، نظامی ومذهبی این باند های بر سر قدرت، گماشته گان سرمایه داری جهانی- مالی، سر مایه های فراملیتی هستند، وشامل دیگر افراد نیزمی باشد، که در تبانی با غول های سر مایه مالی در سکتور های مختلف به شمول، معادن زیر زمینی، نفتی، تولیدات زراعتی، تلویزیون ها، تعلیم و تربیت، وموسسات تحصیلات عالی وتیلی کمونیکیشن …….را شامل بوده، ودر کل با تطبیق بر نامه های ” بازار آزاد ”، تعدیل ساختاری، خصوصی سازی دارائی های عامه، تطبیق سیاست های ریاضتی بانک جهانی را در کشور های تحت اشغال امپراتوری جهانی وکشور های دست نشانده، تطبیق مینمایند.
….
تمرکز سرمایه، بدست ۴۲ تن گویای حقیقتی است که تاریخ بشریت تا اکنون نظیر آنرا ندیده است.
همه این وضعیت برای ما درس میدهد که نظام سر مایه داری گزینۀ برای نجات بشریت نیست!
بشریت دو گزینه در پیش رو دارد: سوسیالیسم، ویا گزینۀ ادامۀ توحش و بربریت نظام سرمایه داری که بشریت را در کشتار گاه سود سر مایه قر بانی می نمایند.
در کشورهائی مانند افغانستان با پیروزی انقلابات ملی و دموکراتیک، در فرایند یک انقلاب مداوم، برای رسیدن به جامعۀ عادلانه، یگانه گزینۀ نجات خلق کشورهای جهان سومی میباشد.
منابع:
padarjan2023-09-24T05:01:12+00:00
Page load link
