عزت آهنگر

باز خون میجوشد

مردم زحمتکش و توانای دیارم تسلیت

باز خون می جوشد از دامان زیبای وطن

لاله ها پر پر شده در کوه و صحرای وطن

خصم بد گوهر برای قدرت و جاه و مقام

میکشد با تیغ بران نسل دانای وطن

ابر جهل از آسمان تیره کین میبارد و

جنگ با نور حقیقت در سرا پای وطن

قدرت و تبعیض، آرامش ربوده از دیار

وحشت افزا گشته درد و رنج ابنای وطن

با شراب خون ملت مستی قدرت کنند؟

بر در بتخانه ها رقصند، به غمهای وطن

میرسد روزی که غم رخت سفر بندد و باز

مرغ آزادی شود یار دلارای وطن